Hoer die paardenvleeschje in die soepermarkten sein gekommen…
Hoer die paardenvleeschje in die soepermarkten sein gekommen…
Hoe het paardenvlees in de supermarkten terecht is gekomen
In Polen woonde een Pool genaamd Rappel, die oude, zieke paarden opkocht. Hij kocht ze op van arme boeren die bijvoorbeeld de huur niet meer konden betalen en op deze wijze hun oude, zieke paard weg moesten doen. De Pool Rappel kon het geen bal schelen hoe hij aan zijn geld kwam en in Polen nam men het echt niet zo nauw met voedselveiligheid.
Op een dag werd de Pool Rappel gebeld door een Brabander uit Brabant.
“Helleu,” zei deze aan de telefoon.
“Alloe,” zei de Pool.
Met toch veel spraakverwarring en veel vraagtekens verkocht de Pool vele van zijn opgekochte zieke paarden aan de Brabander. Het ging als volgt:
De Pool zei dat hij “Roend” te koop had. In Polen betekent “Roend” een oud ruin of zoiets. Nou, de Brabander verstond dus rund.
“Rund te koop” en nog wel zo goedkoop? De Brabander dacht geen seconde meer na; dit leverde hem mega veel geld op.
“Joeh,” zei de Pool Rappel, “zij sein, ehm, met groete Horens, en ein stuert.”
De Brabander verstond dat de paarden hun oren nog hadden, en een staart.
“Meui,” zei de Brabander.
“Zenne sei nog gesoend?” vroeg de Brabander (Of de runderen nog gezond waren, hè?).
“Dah Dah,” zei de Pool Rappel, enthousiast lachend aan de telefoon. “Hij hiel viel gesoenen met die ruinderen.” (Wij kussen veel met onze paarden!) In Polen is het normaal dat men paarden veel zoent; dat is gezond voor het paard en de Pool.
Heel soms kreeg een eenzame Pool nog wel eens een relatie met zijn paard, maar dat is weer een heel ander verhaal natuurlijk. Daar ging dit natuurlijk niet over.
“Maar sier gesoend!” (Veel gekust) Rappel schudde enthousiast met zijn forse kop.
De arme, zieke paardjes werden in Polen door de gehaktmolen gehaald en in nette stukken vleesverpakking richting Brabant vervoerd in een oude gammele vrachtwagen. De Brabander was analfabeet; lezen kon hij dus toch al niet, laat staan dat hij iets kon lezen over paardenvlees…
Zodoende verkocht hij deze vleespakketten in de veronderstelling dat dit ging om heerlijk mals, goedkoop rundvlees, richting de supermarktketen. Ook daar kon niemand Pools lezen en de ene Pool die in de achterbakse zijuitgang stiekem werkte, was toevallig net even richting het toilet.
Niemand wist dus dat er paardenvlees uit Brabant, maar eigenlijk uit Polen, in de lasagna van de supermarkten terecht kwam.
Lees dit ook eens: Het nieuwe kabinet…
En hierna zelfs in de Turkse kebab van de Lidl. Eén Turkse Nederlander was erg boos over dit feit.
Hij zei: “Iek hier wonen! Iek kebabje kopennn bij de Niederlandsche soepermarkt. En iek krijgen geen varkenvleesch, gelukkig, maar iek krijgen vleesch van die paard, uit Brabant, uit Polen. Iek niets bekrijpen meer. Hoer krijgen zei diet voor elkaar?”
Nu wij weten hoe het zat, dat scheelt enorm toch? Bedoel…
