Corona en oma Het was nogal een tokkiegezin, als je dat nog mag zeggen tegenwoordig tenminste. Gewoonweg wat asociaal, konden ze ook niets aan doen want ze wisten niet beter immers? Voor en voor ouders en daarvoor etc etc en dat ging zo eeuwen door. Fietje had het niet... Read more

Inmiddels in Duckstad:   Dagobert was zo absurd rijk uiteraard dat hij benaderd was door de rijke neven van de gebroeders boef. Dat waren hele nette neven, die ook heel wat geld hadden. Natuurlijk waren zij vaak bijna beroofd door hun boevige neven, maar dat was hen duur komen... Read more

In een klein tuintje stond Harm-Jan te schoffelen. De zon schemerde waterig door de wolken op zijn kalende kruin. Het tuintje was zo klein, het leek wel een postzegel gezien vanaf een hoogte van 3000 kilometer hoogte richting de aarde. Voor Harm-Jan was dit voldoende voor zijn ontspanning. Hij... Read more

Het regende flink en Mert ging toch maar een café binnen. Hij bestelde een pilsje, en zette zich neer op een kruk aan de bar. Het was behaaglijk warm in het café, hoewel zijn leren jas natgeregend was door de regen, had het leer al het water af laten... Read more

Een  nieuw begin op aarde. Op een hemelse dag sprak God in de hemel twee zielen aan. ‘’Ehm het wordt tijd om eens wat te gaan leren, enzo…’’zei hij. Hij krabbelde wat in zijn baard, en keek bedenkelijk, ‘’Hoe gaan we dit invullen dit keer?’’ De twee zielen waren... Read more

Tjitske en Tjeerd De zon scheen over Dokkum, de meeuwen cirkelden hongerig in de lucht. De schaatsers hadden veelal rode gezichten van de kou, die venijnig op hen inhakte.  Maar het merendeel had een muts op en een sjaal om want wat koude waren ze nog wel gewend. Tjitske... Read more

Ze waren al even verliefd die twee. Greta van boer Jonker en Harm zoon van boer Jansen. Ze zaten ooit samen op school. En speelden na schooltijd en daar kwam het van. Hun jarenlange vriendschap, puur en onschuldig, werd vanzelf schuldiger in dat donkere bos waar ze een hut... Read more

De zon kwam op over het kamp Biestervelde. Het was stil en saai sedert enige jaren. Men groette elkaar niet eens meer. Praten? Men keek wel uit tegenwoordig. De oude Janna keek uit over het kamp, met een flinke mok oploskoffie in haar magere handen. Haar voddige haren fladderden... Read more

”Uuuut levuh is terrrr om te levuhhhhh”, jodelde Geertje mee, met de muziek op de radio in haar keukentje. Ze duwde de rode kater van de eettafel richting de grond. ”Hupsakeeh ouwe, deraf”! De kat liep mopperend weg, met zijn staart beledigd omhoog gestoken, alsof het een opgestoken middelvinger... Read more