De koningin
SPROOKJE
Lang, lang geleden, in een ver land hier vandaan, woonde eens een rijke koningin. Ze was verdraaid mooi ook nog, de perfecte combinatie zou je zeggen. Maar het probleem was dat ze nogal eigenzinnig was. Ze wist verdraaid goed wat ze wilde en in die tijd was dat een beetje abnormaal, vooral als je geen man was. Maar ja, geld doet wonderen. Dus iedereen hield wijselijk zijn mond, want je hing zo aan een paal als je niet uitkeek.
Deze mooie koningin had een leuk idee. Ze dacht: weet je wat, ik heb 200 Yorkshireterriers en die moeten uitgelaten worden, en gewassen en geborsteld, en dat kon zij natuurlijk niet doen met haar poezelige koninginnenhandjes. Ze was nog nooit getrouwd, dus dat ging ze dan maar eens even regelen.
Ze vroeg alle knappe mannen uit de hele wereld om op de koffie te komen. Waarvoor, zei ze niet natuurlijk. Dat was een verrassing. Dus alle knappe mannen kwamen langs en zij had ze voor het uitkiezen. Nu was ze een beetje gemeen, dat krijg je als je rijk bent. Ze kocht een hele zak vol drugs en gaf dat aan de mannen die ze wilde hebben. “Kopje koffie? (glazenwasser), ja de koffie smaakte heerlijk.” De mannen ook, vond zij, en ze kon er geen genoeg van krijgen. Nachten feestte ze door en dacht: had ik dit nou maar eerder geweten. De yorkies vaarden er ook wel bij, dankzij al die kerels. Ze trouwde ten slotte met 80 mannen.
Ze was de eerste vrouw met een harem en volgens mij (onbegrijpelijk) ook de laatste. Toch een teken dat ze niet zo abnormaal was als men dacht. Een paar mannen werden al snel ontmand, want zij kon natuurlijk niet elke nacht feesten, ze was ook maar een vrouw en die mannen bij elkaar, nou ik weet niet, maar het zat niet zo snor geloof ik. Dus de koningin dacht: huppekee, snij d’eraf die boel, klaar is Kees. Nu waren er nogal wat kezen daarbij natuurlijk. En Kees was er maar mooi klaar mee. Maar ja, haar wil was wet en… als je geen drugs meer kreeg, werd je nogal depri. Dus het was kiezen of snijden. Jahaaaa, ze was een slimmerd hoor. Een dealertype ergens wel. En dat voor die tijd. Nu was het een probleem wat kinderen krijgen betrof, dat moest ze namelijk zelf doen. Kijk, andersom is leuk. Maar zover zijn we zelfs nu nog niet, dus dat nageslacht nam nogal wat tijd in beslag. En van welke Kees het nu eigenlijk was, Joost mocht het weten, maar zelfs die wist het niet. De yorkies wisten het natuurlijk wel, maar hielden wijselijk hun bekjes. Nou, de eerste keer was geen makkie, maar ja, feesten was leuk en ach er kwam er nog een. Nou, dat viel nog mee, maar de derde was weer wat ingewikkelder, hé, kon er nou niks eens leuk blijven? Ze werd er postnataliger van. Maar ach, die kids werden wel weer opgevangen door al die kerels zolang hun moeder in de puree zat, dus geen man overboord. Zo gingen er jaren voorbij en al die kinderen hadden een jeugd van heb ik jou daar. Sire was er niks bij met hun vreemde man- gesnij aan het vlees. Welk vlees?!
Dus al die jonge meiden, want dat waren het allemaal, want de mannen waren allemaal jonger dan de koningin (dat is echt waar, als je ouder bent als man dan krijg je zonen en ben je jonger dan krijg je dochters), hadden geen vadercomplex, zou je denken. Dus wel, hé. Teveel van het goede is dus ook alweer niet goed. Ze gingen allemaal vreemd met de mannen van hun moeders. Stank voor dank. De yorkies vonden het ook niet leuk, dat kan ik je wel vertellen. Het baasje zo bemieteren. Maar ja, ze waren klein en verstandig, dus ze hielden weer eens wijselijk hun bekjes.
En ach, ze lonkten ook wel eens stiekem naar een leuke york. En zolang ze uitgelaten en verzorgd werden viel er niet veel te klagen. Dus het was een heel geheister daar in dat koninkrijk, scheidingen werden aangevraagd, mannen opgehangen, ruzies, trammelant: hé, wat wreed nou toch en ze hadden nog wel zoveel plezier gehad al die tijd. Tja, die koningin was niet een van de leuksten thuis, dat kan ik je wel vertellen.
Sommige yorkies liepen weg, kwamen op straat te leven, ze redden zich prima hoor daar niet van. Hun Yorkshire-aard kwam wel weer boven. Maar het was toch niet zoals het hoorde, en de mensen spraken er schande van. Natuurlijk wel in het geniep, want je hing zo aan een paal, nietwaar? Al die jonge dochters met oudere mannen, tja, dat kan toch niet en dan ook nog de man (een van de velen, die de koningin zelf niet eens bij naam kende, dus heetten ze allemaal Kees en Joop) van hun moeder, gelukkig niet hun eigen vader, want daar keken ze wel voor uit, incest is alleen voor de hondjes.
Nu vielen ze ook niet op hun vader, want die leek te veel op hun zelf en dat is nou niet echt spannend te noemen. (Wat een raar verhaal, hoe brei ik er een eind aan en een moraal die ver te zoeken is…) Nou goed, de koningin was een beetje uitgespeeld en werd redelijk dement op den duur, dus dat was weer een geluk bij een ongelukkige koningin. Een bril hadden ze niet in die tijd, dus of ze nou Joop had of Joop of alweer Joop, het verschil was niet meer zo duidelijk. En daar speelden de gemenerds lekker op in.
Ze leefden nog lang en ongelukkig en je ziet het: een vrouw met een harem en veel honden kan niet goed gaan, zeg nou zelf!