Beren,… Sint en Piet
Heel ver weg in een groot dierenbos waar het al jaren peace en vree was, kwam er plots een kink in de boomkabel.
De dieren waren in rep en roer.
Een grote chaos werd het, ruzies over en weer, dieren die er niets van snapten, dieren die boos werden en bijna uit hun velletje sprongen.
Hoe dit alles toch kwam, nou dat wisten vele dieren al wel te vertellen, namelijk ene kleine zwarte (oke een beetje bruin dan) berin Sylvana was ermee begonnen.
Dat beertje zeurde zich het ongans van de ochtend tot in de late uurtjes.
Waarom was zij nu zo boos?
Nou omdat ze bij een ijsberenfeestje de ijsberen zwarte berenmaskers opzetten.
En dat mocht niet.
Volgens haar dan. Maar waarom dan niet?
Nou dan lijkt die beer teveel op mij, of op ons bruine beren!
En wat is daar dan mis mee Sylvana?
Nou ze hebben ook een neusring in de neuzen en dat mag dus niet, want heel lang geleden, 150 jaar ofzo terug, werden onze voorouderberen nml gevangen genomen en belachelijk gemaakt als circusberen en zij hadden ook neusringen in de neuzen, als wij dit zien worden wij hieraan herinnerd…
Ja maar, dat waren jullie voorouders hé, dat zijn wij niet…
En die zwarte berenmaskers lijken niet op jullie hoor?
Berin Sylvana stampvoette van woede…jawel dat ben ik wel! Ik ben dat!
IKKE IKKE! De tranen sprongen in haar ogen zg om al dat leed 150 jaar geleden, waarvan zij dacht dat dit te maken had met die berenmaskers enzo.
Maar dat was dus niet waar.
Het ging bijna zover dat ze met elkaar gingen vechten, want de ijsberen mochten niet meer leuk spelen met een zwart ijsberenmasker op.
Wij moeten anoniem zijn als we dat masker dragen en zonder dat masker kan dat niet meer!
Maakt ons niets uit gilden de inmiddels steeds meer bruine boze beren!
Ze riepen zelfs ”weg met de de bruine beren…”
Raar toch?
Het sloeg allemaal nergens op.
Maar ja, dat kwam omdat één berin een beetje de berenweg kwijt was geraakt.
De ijsberen zeiden nog, nou als je zo lullig doet, dan ga je maar weg naar een ander land, misschien het land waar je geboren bent ooit?
Misschien ben je daar gelukkiger en vieren ze daar geen zwarte berenmasker feestjes…
maar ja dat deden ze daar ook al…dus ja ze bleef maar lekker beren bij de beren in het berenbos…gewoon lekker zeuren als ze er zin in had…
Omdat het daar kon en iedereen haar goed kon horen en luisterde! Zo kreeg ze het gevoel belangrijk te zijn.
Toch nog wat.
De sfeer in het bos was er niet leuker op geworden en veel ijsberen vonden de bruine beren niet meer zo aardig enzo…
Jullie hebben ons een feestje ontnomen…dat willen wij niet!
Wij willen ons eigen zwarte berenmasker feestje terug!
Nu dat duurde heel lang dat gedoe.
Er kwam geen einde aan…tot er een olifant aankwam die het verhaaltje uitblies… hopelijk heet hij geen Putin of Trump….
Er zijn ergere dingen in de wereld, dan zeuren over wat je voorouders is overkomen immers?