Gedichten

Schaduw

Featured Image

De schaduw van het verleden
Verlaat zijn moddersporen
Achtergelaten
als herdenking in het geestelijk gewelf
Ramen lichtkoepels die regendruppels
laten glijden langs het glas
Een mond gesloten
gezwegen
de pijn die was

Altijd meegedragen dit geest’lijk lijden
Alsof de aarde een hel gelijk was
Niemand kan wegnemen welk verdriet dan ook
Niemand kan in jou kijken
Hoe oppervlakkig dan ook
Nooit kan iemand dat aanraken
Diepe diepten in jou
De eenzaamheid groeit zo met de jaren
Diep van binnenuit

Maar op de toppen van een kunnen
gloort een horizon
Een kracht heel diep van binnen
die zou gloeien als het kon
En als de takken van de bomen
de tranen nederlaten als een geliefde
langzaam teder
diep van binnen
zal deze kracht je weer verwarmen
Alsof er niets zou zijn gebeurd

Alsof alles nog bij het oude was
Zoals lange tijd voorheen
Vlied dan de tijd ver aan jou voorbij
En koester je dit kleinnood diep van binnen
Omdat het je maken zal tot wie jij bent
Tot in je werkelijke zijnsMoed
Is deze kracht
van zonnestralen
Van liefde misschien
In staat alles te weerschijnen
En de schaduw in jouw diepten te verslaan

~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*
Angel~Wings

Lees dit ook eens:  De mensheid
Laat meer zien

Gerelateerde verhalen

Bekijk ook
Close
Back to top button
Close

Een Adblocker gedecteerd

Je gebruikt een adblocker, zet deze uit om de hosting van de website te ondersteunen