Korte VerhalenVisionair

Wat ufo’s zijn

Featured Image

Ze keek in de spiegel naar haar gouden glitter haar. Het was goed gelukt.
Het was ook erg lang, en zijdeachtig zacht.
Het glom intens en het was prachtig, als ze zich bewoog dan glitterde haar gouden haar als gesponnen goud.
Popx glimlachte naar de kapper, die dit gedaan had. Het was een nieuwigheidje, en velen hadden zich al glitterhaar aan laten meten bij Sommers.
Het kon in allerlei tinten, en de lengte kon je erbij kiezen. De behandeling duurde 3 dagen achter elkaar, maar eerlijk was eerlijk dan had je wel wat!
Het was een blijvend iets, verder dan dit was men nog niet gekomen, je kon het je laten aanmeten maar wat er daarna gebeurde?
Niemand wist het, de pillen waren in elk geval ongevaarlijk.
Popx was erg blij met het resultaat.
Ze rekende af met haar pols-chip bij de betaalpaal.
Bedankt! riep ze nogmaals richting Sommers, die alweer bij een nieuwe klant aan de praat was. Hij zwaaide nog even snel en vriendelijk naar Popx.

Popx rende naar school, de Universiteit voor Kunst en Architectuur, haar lange gouden glitter haar zweefde achter haar aan, prachtig was het, in het zonlicht helemaal.
Ze kreeg bewonderende blikken van enkele mensen.
Popx glimlachte blij. Ze rende naar binnen de school in, richting het spierwitte klaslokaal, voor Kunst en Historie.
Ze had een belangrijk project vandaag.
Ze ging nml naar het verleden op aarde!

Het was het jaar 3062 en men kon middels drones terug naar de geschiedenis op de aarde.
Dit was een heikel project en daar moest je ook een lange tijd voor studeren.
Het was magnefiek. Popx moest om leren gaan met haar drone, in de vorm van een ufo, zoals men dat op aarde in het verleden dus noemde.
Het had de vorm van een eivormige schotel, Popx had van haar vader een zeer dure versie mogen kopen.
Haar vader werkte bij de Universal Nightshifts, een belangrijke baan ivm deze projecten en de aarde en de architectuur van alles wat er ooit had bestaan.
Popx had de drone leren besturen, en hierna les gekregen in hoe zij ermee door de Timehole moest navigeren.
Het belangrijkste was, om de drone onzichtbaar te maken voor de bewoners op aarde.
Dit mislukte wel eens en dan kreeg men een lange schorsing, als het voorkwam. Op aarde wilde men de geschiedenis niet veranderen door hun aanwezigheid zichtbaar te maken, maar soms gebeurde dat wel en dit had altijd gevolgen voor de toekomst ooit.
Mensen werden dan bv angstig voor buitenaardse wezens, en dit had invloed op de kinderen van deze mensen, de impact was niet te voorspellen, maar toch was het geen aanrader.
Popx haar vriend, Mydrax, stopte er altijd poppen in, wezens uit een tv serie in 3062, iedereen was dol op die serie, maar de poppen leken op kleine wezens met een grijze huid, een groot hoofd en enorme ogen en geen mond.
Als mensen op de aarde in het verleden zoiets zagen, dan noemden zij het aliëns, Popx moest daar flink om lachen altijd.
Men dacht in die tijd dat het ging om buitenaards leven, ze wisten niet dat dit ging om projecten op scholen in een verre toekomst, waarbij men de geschiedenis kon bestuderen uit het verleden.
Popx wist dat ze nooit mochten ingrijpen in de geschiedenis van de aarde.
Daar stond de doodstraf op zelfs, zo ernstig nam men dit vergrijp!
De uitspraak dat : De vleugelslag van een vlinder in China wellicht een orkaan in New York kon veroorzaken, stond overal aangegeven op de school.
Tot vervelens toe zelfs, maar het gaf wel aan hoe belangrijk deze projecten en de geheimhouding waren.
Er waren drones gecrasht in het verleden, dat gaf enorm veel ophef in die tijd, vaak als een drone crashte dan kon men de vernietigingsknop indrukken, dan ontplofte de drone in no time. Dan vond men niets terug, toch vroegen mensen zich dan vaak af hoe het mogelijk was, dat men iets gezien had dat gecrasht was, maar dat er nooit iets gevonden werd als bewijsmateriaal oid.

Mydrax de vriend van Popx stopte er poppen in, van een levensecht materiaal nagemaakt van de tv serie, en als zoiets crashte in hun drone, had men in het verleden flink wat om over na te denken en te onderzoeken.
Sommigen deden dit met opzet, ze vonden het grappig, bij de gedachte dat hun dure project hen een jarenlange ontzegging zou opleveren, als het crashte, dan maar wat plezier eraan beleven. Vaak keek men dan van afstand in de toekomst wat het opleverde via drones van anderen.
Dat was vaak hilarisch.

Lees dit ook eens:  Schieten op de snelweg

Er was een instituut dat al ontdekt had dat zij mensen terug konden sturen in de tijd, de gevolgen waren hier ook vaak niet te overzien.
Soms kwamen er mensen uit het verleden uit het apparaat, in de toekomst terecht, die zich geen raad wisten in deze tijd. Op aarde waren deze mensen dan plots verdwenen en wist niemand natuurlijk waar zij gebleven waren.
Toch wilden deze mensen nooit meer terug naar dat verleden op de aarde, alles was hier immers veel mooier geworden en de mensen waren allen vriendelijk en er was al lang geen oorlog meer.

Mydrax stond al op haar te wachten. Met een glimlach onthaalde hij haar en duwde haar neer op de witte zweefzetel.
Kijk eens zei hij, via zijn pols-chip liet hij een scherm zien, met daarop een video.
Op de video zag je een baby fabriek, met het kind van de broer, en zijn vrouw, van Mydrax. Zij hadden een kind besteld en deze was bijna klaar.
Het kind hing in een transparant veld van energie, aangesloten op goudkleurige draden, het kind was al heel mooi om te zien. Het werd een meisje. De broer van Mydrax had al een zoontje nml. Men moest een kind op bestelling plaatsen, maar dat kon pas, nadat je een baan en een huis had. Zolang je dit nog niet bereikt had, mocht je nog geen kind ontvangen. Ook daar had men strenge regels voor. Je moest goed voor een kind zorgen nml, anders kreeg je enkel probleem gevallen dat had het verleden wel geleerd.
Kinderen werden ook heel anders opgevoed dan vroeger en daar was een strenge controle op.
Veel tijd liefde en aandacht was belangrijk, evenals gezonde voeding en veel begrip van ouders voor hun kind was een vereiste, als men een kind niet goed op zou voeden werd het naar andere ouders gebracht die het wel konden opvoeden.
Het kind was genetisch dan wel van deze ouders, maar als het niet werkte dan was er geen medelijden voor de ouders als zij zich niet aan de regels hielden.
Mydrax vertelde dat het kindje nog een week of 3 moest groeien en dan ontvangen mocht worden.
Ze noemen haar Syleana! Mijn nichtje, zei hij nog trots.

Lees dit ook eens:  Morgen weer...

Mooi kindje hoor, zei Popx.
Ze verlangde ook naar kinderen maar had nog enige tijd te wachten voor zij dit mocht.

Vandaag gaan wij beginnen! Het Project, Mydrax! Fantastisch toch?
Juist, zei Mydrax, we gaan de drone straks testen door de onzichtbaarheidsmantel.
Popx keek hem aan: “Heb je alles goed ingesmeerd met het onzichtbaarheidsmiddel”?
”Ja zeker”! ”Echt”?
”Wat denk je”, schamperde Mydrax, ”denk je dat ik jarenlang een ontzegging wil? Ik heb alle gaatjes en kiertjes goed ingesmeerd!”
”Mooi trouwens je haar”, Mydrax streek langs haar zijdeachte glitterlokken. ”Prachtig”… Hij keek haar doordringend aan.
”Dank je Mydrax”! ‘Koket keek ze hem aan. Ze waren al een jaar aan elkaar verbonden, middels een verlovingschip.
Dit hield in dat zij gecontroleerd werden door een overheid, die toezag op juiste koppels, die niet na korte tijd weer zouden gaan scheiden, maar langere tijd bij elkaar zouden blijven door hun verbond en beloften.
Hun chips waren aan elkaar verbonden door een soort connectie, en deze gaf bepaalde eigenschappen aan en gewoontes die bij elkaar pasten.
De tijd zou het leren of zij samen zouden blijven en ooit kinderen mochten opvoeden.
Ze liepen samen naar de room of drones, straks zou zij in staat zijn in de geschiedenis van de aarde te mogen kijken.
Als eerste wilde ze Jezus zien, daarna Boedha, en dan Allah…
De tijd zou het leren… Mydrax kuste haar op haar voorhoofd, kom, we gaan het doen meisje.

© Angelwings

Laat meer zien

Gerelateerde verhalen

Bekijk ook
Close
Back to top button
Close

Een Adblocker gedecteerd

Je gebruikt een adblocker, zet deze uit om de hosting van de website te ondersteunen