Weer eens wat anders in de toekomst
Weer eens wat anders in de toekomst
Het was zover, daar gingen ze.
Na jaren te hoge benzineprijzen moesten ze dan toch maar over op dit ouderwetse verhaal.
Best leuk.
Ze hadden hem gekocht op marktplaats.
De wagen ook trouwens.
Ze noemden hem Ben.
Een pracht paard natuurlijk, mooie lange manen, helemaal zwart was hij, met op zijn voorhoofd een mooie witte bles. Net Black Beauty… Maar ja, Ben was nu eenmaal een gezelligere naam.
Ze gingen een dagje uit en de fiets was dan niet zo prettig, dat werd dan een mega eind.
Nee met Ben erop uit was beter.
Naar Giethoorn gingen ze, een dagje varen net als jaren geleden.
Het was mooi weer dus nu kon het weer even.
Hort Ben, zei vader terwijl hij de teugels liet vieren.
Ben huppelde op een drafje richting Giethoorn.
Moeder deelde de bolletjes met hagelslag uit, dat mocht wel een keertje op een dagje uit en de bekers melk werden gevuld achterin de kar.
Hotsend en klotsend kreeg pa op de bok ook een beker melk.
Klits klats, klits klats, ging het over het asfalt. Ben was mooi fit en zette er een gangetje in.
Met zijn drafje haalde hij 18 km per uur dus over 3 uur waren ze dan eindelijk in Giethoorn om bootje te varen.
De kinderen waren helemaal wild bij het vooruitzicht.
Jan wacht even ik moet nog even naar de AH, riep moeder plots uit.
Nu dat was geen enkel probleem, Ben werd geparkeerd bij de AH op de parkeerplaats waar het inmiddels al vrij vol stond met stinkende paarden.
Iedereen had tegenwoordig een paard en wagen, ja je moest toch wat?
De garages waren omgebouwd tot stallen, en zo had menigeen zijn paard aan huis.
Soms moest je een paard op de straat stallen, dan bond je hem stevig vast aan een lantaarnpaal in je straat, met een kettingslot erop. Je had ook paardenwachters, dat was een soort veldwachter van vroeger maar deze kon je dan betalen als ze op je paard moesten letten ergens.
Soms was er ook wel eens ruzie bij gezinnen want pa wilde een paard maar ma ook.
Ja zij moest ook werken buitenshuis en hoe moest dat dan?
Twee paard en wagens nemen!?
Het was een beetje omdenken maar dan had je ook wel wat natuurlijk, hoe leuk was een paard wel niet vergeleken met een auto!
Dat kon je niet vergelijken hoor.
Een auto zei niets terug, maar een paard, dat was een edel levend dier.
Je kon er dan wel niet mee praten maar wel mee lezen en schrijven bwvs… ja dat was wel wat moois en ach de stal schoonmaken, ging je ook niet elke week met je bolide naar de autowasserij?
Nou dan.
En de kinderen hielpen ook mee, of je nu de hond uit moest laten, of je moest even de horse kammen, geen enkel problemo hoor.
Het hoorde er gewoon bij tegenwoordig.
Rijke mensen hadden vaak meer paarden, bv het koningshuis daar had iedereen wel een paard tegenwoordig.
Die gingen zelfs op de rug van het paard naar de supermarkt, had men van horen zeggen.
En Amalia had zelfs twee paarden, toe maar zei men het kon weer eens niet op hé!
Nu moest één paard ”den Groenen Dreak” slepen langs de waterkant natuurlijk, want zonder benzine kwam je niet ver.
Zo kwam het ook uit in Giethoorn, want waar niemand aan had gedacht natuurlijk, zonder benzine kwam men niet ver…dus ze moesten met zijn allen uit alle macht gaan roeien.
Nu dat was wel heel onprettig, het hele gezin had een weeklang armpijn.
Maar ze hadden wel genoten onderweg.
Er was iemand omver gelopen door een paard, en een wagen met een paard ervoor was in de sloot beland want het paard was op hol geslagen.
Maar de ernstige ongelukken bleven wel uit tegenwoordig, het was niet meer zoals vroeger met die benzine auto’s!