Angel-Wings

Kieskeurig

Featured Image

Kieskeurig

Verwend? Of gewoon goede smaakpapillen?
Wie zal het zeggen ik denk het laatste, een echte fijnproever vindt niet alles even lekker, zeker niet als je net die ene nuance waarneemt die het merendeel niet eens kan proeven. Wat een gemis enerzijds, maar anderzijds ook een pech bij gevalletjes als, een ‘’berengeur’’ waarnemen terwijl je ontbijtspekjes wilt uitbakken voor de zuurkool.
Nou ‘’forget about it’’…dat eten we dus maar niet meer.
Lastig als in de goedkopere supermarkt maar links laten liggen, hoewel de prijzen beter zouden uitkomen. Maar je smaak wil ook wat en dan maar wat minder.
Omdat het niet anders kan.

Lang geleden hadden we vriendelijke kennissen, die op de verjaardag kwamen van mijn zoon.
Mijn zoon was net als ik, dol op het weekendgebeuren, dat houdt dus in bv. stokbrood met brie, een Italiaanse droge worst in flinter dunne plakjes (Dan smaakt het nog lekkerder), geitenkaas, zeer oude kaas, liefst met zoutkorreltjes erin en dan hele kleine stukjes, filé americain, al met al, dat was de ultieme vrijdagavond voor ons.
De kennissen brachten enkele lekkernijen mee uit eigen keukenkasten en koelkast, omdat men blijkbaar geen tijd had gehad om even een cadeautje te halen.
Kan gebeuren.
Wel heel erg lief natuurlijk, immers.
Uit de tas kwamen een doos toastjes, een preisalade, een stuk brie van een onbekend merk en een flinke lange leverworst. Merk zeer onbekend.
De kennissen vertrokken weer na een gezellige avond, en wij zaten dus met die worst in onze maag. Waar die wegkwam?
We hadden de worst aangesneden op tafel op een bordje neergelegd toen de kennissen nog op visite waren. Ik had al een hap klaai gehad en vond het niet te eten! Mijn zoon idem.
Mistroostig keken we naar de plakken worst, er lag echt teveel op dat bordje nml,  wat nu?
Ik hoef het niet zei mijn zoon, hmmz, ik ook niet hé?
Nou weet je wat zei ik, en ik gooide het bordje op en zo vielen de plakjes leverworst allemaal op de grond. De vloer lag bezaaid!
Het scheelde dat wij honden en katten hadden dus die zouden dat wel opeten!
Van harte ging het al niet, maar voor ons was het ergens weer hilarisch opgelost, en niet zo netjes natuurlijk. Maar de huisdieren zouden de avond van hun leven hebben.
De volgende ochtend… Nietsvermoedend ging de kamerdeur open en alle plakjes leverworst lagen nog net zoals ze gevallen waren de avond tevoren. De huisdieren vonden de leverworst ook al niet  te eten blijkbaar. Maar er werd plotseling dus erg vroeg aangebeld, de kennissen waren iets vergeten, een sjaal geloof ik. We hebben als gekken de plakjes leverworst van de grond moeten rapen, voor ik de deur uiteindelijk kon openen. Mijn zoon heeft zelfs nog papier in de prullenbak gestopt op de leverworstplakjes, want zul je net zien!
‘’Dat hebben wij weer’’… moeten ze toevallig net iets in de prullenbak gooien en dan zien ze de plakjes leverworst, die zo liefdevol gegeven waren…

Lees dit ook eens:  Vreemde tandartsen...

©AngelWings

Laat meer zien

Gerelateerde verhalen

Back to top button
Close

Een Adblocker gedecteerd

Je gebruikt een adblocker, zet deze uit om de hosting van de website te ondersteunen