Korte Verhalen

Valentijnsdag geen denken aan!

Featured Image

Valentijnsdag, geen denken aan!

Als hij haar tegenkwam brak het zweet hem al uit en sloeg zijn hart flink wat keren over.
Zijn mond en keel werden dan kurkdroog en laat staan dat hij nog iets kon zeggen.

Ja stamelen was een beter woord.

Hij zag haar liever niet dan wel,
schei uit zeg…wat een ellende.

Hij had nog wat foto’s van haar fb gejat, opgeslagen op zijn pc.
Hij kende de map wel. Secret of secreet, wat was het hé?

En af en toe als hij haar weer eens te heftig miste, keek hij naar haar foto’s opgeslagen op zijn pc.

Wat was ze mooi in zijn ogen.

Wonderlijk, zijn vrienden snapten niets van zijn liefde voor dit vrouwelijke wezen.

Maar goed, hij snapte ook niets van hoe zij in  bed konden stappen met hun zg godin!
Hij viel daar dus niet op en zij niet op haar, gelukkig maar!

Maar oh,…. als hij haar tegenkwam, dan wist hij niet hoe snel hij de benen moest nemen alsof hij een weekdier was, werden ze zo slap als zachte klei.
En zijn maag kwam in opstand dan, ook dat nog. Pff, nee liever kwam hij haar niet tegen.
Dat was wel zo veilig.
Ondertussen droomde hij al enige jaren dag en nacht over haar, maar bekennen ‘’no way’’!
Ging hij niet doen!
Verder was hij druk genoeg met zijn werk. Dus waarom nog bezig zijn met een relatie.

Hij had dat niet nodig.
Goedmoedig keek hij zijn collega’s aan, met hun Valentijns drama dag en moest hij er best wel om lachen. Hoe verfrissend, hij hoefde niets te ondernemen.

Best prettig, een geliefde op zeer verre afstand.
Het was te doen en te overbruggen tot?
Wanneer, geen idee het was goed zoals het was.
En soms op die momenten dat hij toch ook wel iemand nodig had, ach, dan keek hij foto’s dat was genoeg immers.
Hij kon dat aan.

Lees dit ook eens:  Mario de kleine man

Relaties waren alleen maar gedoe.

Op 14 februari moest hij toch boodschappen halen.
En daar ineens stond ze tegenover hem.
Hij kreeg een intense schok in zijn maag. Pijnlijk want het was dus z.g.a fysiek voelbaar, en daar stond ze lijkbleek.
Stil en bevroren.
Ze stamelde een ‘Hallo’ uit een beknepen stem.
Hij stamelde net zo beknepen terug. Zou zij nu ook hetzelfde voelen als hij deed?
Nee, die gedachte duwde hij snel weg.

Zij was zo sterk als vrouw zijnde, die… nee dat kon nooit, maar…die blik als een opgejaagd dier, een prooi!? Net als hijzelf.
Zou ze dan… Nee, dat kon niet…toch?
En de gedachte dat zij net als hij zo nerveus was, brak door in zijn ziel en hij lachte haar toe.
“ Heey ik ben gek op je… zullen we daten?”

Hoe durfde hij dat te zeggen? Hij wist het niet…maar hij deed het wel.
Ze glimlachte naar hem. ‘’Is goed’’, zei ze… Ze glimlachte opgelucht.

Het ijs was gebroken.
Daar ging het dus om…

Het kan heel simpel zijn.
Zeer niet moeilijk. Wij mensen maken het moeilijker dan het is.

Na die dag waren ze samen, maanden, jaren, of misschien ook niet, maar ze hebben het wel geprobeerd, als het misging lag het niet aan het niet proberen!

Hoe mooi is het niet, als je kunt zeggen, ik heb het geprobeerd!
Beter dan dat je zegt, had ik maar!

 

Laat meer zien

Gerelateerde verhalen

Bekijk ook
Close
Back to top button
Close

Een Adblocker gedecteerd

Je gebruikt een adblocker, zet deze uit om de hosting van de website te ondersteunen