De hond met kleertjes aan
Bij oma was het altijd gezellig. Bij oma voelde ik me altijd supersveilig en thuis.
Iedereen was aan het werk, de hele dag, maar oma was er altijd!
En ik groeide toch een belangrijk deel van mijn jeugd op bij oma.
Als 4 jarig meisje speelde ik eens met mijn buurmeisje, en wat ons enig leek was, dat i.p.v. de pop in de poppenwagen, de hond van oma, een kleine pinscher,
in de poppenwagen ging, dus de hond moest poppen kleertjes aan.
Nu dat vond ik leuk hé?
De hond kleertjes aan, het leek wel circus!
Even later liep ik met de hond in de kinderwagen over straat, de hond zat nog braaf in de poppenwagen, inclusief een lichtgroen poppen jurkje aan.
Maar plots zag ik oma bij de voordeur staan, wat ik nu toch weer aan het uitspoken was, en waar de hond was, want die was ze kwijt.
In de kinderwagen dus, maar op het moment dat zij daar achter kwam, kwam de hond achter iets anders.
Nml een poes.En die mocht hij niet.
De hond sprong met een rotvaart, inclu groen jurkje uit de poppenwagen, achter de poes aan, hij rende over de weg en mijn oma er achteraan.
Drie straten verderop kon ze hond pas te pakken krijgen. Ik denk dat de mensen wel vreemd gekeken zullen hebben om onze rennende hond inclu lichtgroen jurkje.
Dat beeld van een rennende oma en hond en kat, vergeet ik dus nooit meer hé?