Korte Verhalen

Rutte en de Paashaas

Featured Image

Op een mooie paasochtend in 2015, zat minister Rutte aan zijn ontbijtje, waar mama een heerlijk paas ontbijt had gemaakt, te lezen in zijn dossiers.
Zeg zeun wat gaat u doen vandeag? Vader keek op vanboven zijn krant, vader die de krant van gisteren nog las.
Sinds zoonlief afgestudeerd was, dankzij hun kromme liggingen en minister was geworden, spraken ze hun zoon altijd aan met u. Rutte nipte aan zijn koffie en ehm…..
Ik ga een eindje rijden denk ik.
Mogen wij meuh met u? Vroeg moeder hoopvol.
Nee, moeder, nu even niet hé?
Heb het altijd zo stervens druk, dat ik nu echt even alleen wil zijn en wil genieten van de paaszondag.
Als u het niet erg vindt. Dat vond ze natuurlijk wel, maar vooruit, hij had het ook druk en hij werkte en dankzij zijn werk, hadden zij het allemaal enorm goed.
Geeft niets heur zeun, zei moeder met een spits pruilmondje.
Ze schonk zijn koffiekopje nog eens vol en deed er een wolkje melk bij en een klontje suiker.
Ze nam Fluffy de pinscher op schoot en ging maar even smsén met een vriendin.
Rutte had zijn koffie eindelijk op en schoot in zijn zwarte bolide. Vol gas, geblindeerde ramen.
Hij deed zijn autoradio aan, en galmde mee op

De zon scheen door zijn autoruiten heen op zijn dashboard, wel warm. Hij opende het raampje op een kiertje.
Heerlijk hij genoot van zijn vrijheid. Hij deed zijn stoere spiegelende zonnebril op en fantaseerde dat hij met een blonde stoot in zijn auto zat.

Maar dat mocht niet van zijn moeder!

Zijn moeder wilde het beste van het beste voor haar zoon.
Pa maakte het niet zoveel uit als het maar een lekker ding was immers?
Maar nee moeders wil was wet en als haar lippen samenpersten dan was het einde zoek.
Dat wist hij inmiddels wel.
Helaas geen blonde stoot, maar ook geen rijke knappe dame naast hem.
Eén van adel ofzo. Zoals zijn moeder graag zag.
Bij een bospas ging Rutte linksaf, hij reed het bospaadje af en stapte uit zijn bolide.
Hij wist dat daar weinig mensen kwamen nml.
Dat leek hem veiliger voor zichzelf. Hoe minder mensen hem tegenkwamen hoe minder gevaar.
Genietend liep hij door het bos en kwam uit bij een zandvlakte, prachtig was het. Adembenemend rustig mooi en Goddelijk. Ja, dat was het juiste woord hiervoor.
Goddelijk.
Bij een duinhelling, ging hij op de grond liggen, het was nml heerlijk warm en het zand uitnodigend geel en zacht en droog. Rutte keek omhoog naar de wolken die voorbij dreven.
Als een kind gelijk begon hij er figuren in te zien.
Fantasievolle figuren. Kijk daar had je nu Samsom, een kalende bloothoofd. Rutte grijnsde wat in zijn eentje.
Daarna zag hij koningin Beatrix in een wolk voorbij gaan, ze wuifde naar hem. Rutte schaterlachte het uit.
En daar had je die knappe Maxima zelfs…! Kijk eens net echt. Alex had wel een blonde stoot, bedacht Rutte zich spijtig.
Daar lag hij dan als Minister van een land, helemaal alleen in het zand.
Niemand die van hem hield eigenlijk. Het was hard, maar op zich kon het hem niets schelen, hij had altijd zijn lieve ouders nog immers.

Lees dit ook eens:  De boer die...

Rutte keek weer naar de overdrijvende wolken en zag plots een paaskuiken! Hoe was dat nu mogelijk zeg!
Vol verbazing keek hij naar de wolk. Hoe kon dat nou.
Ach en kijk daar een Paashaas!
Nou ja zeg,… mompelde Rutte vol verbazing.
Hij nam zijn dure bril af en wreef in zijn ogen.
Dat hij de koningin enzo zag in de wolken oké, maar een paashaas en kuiken op pasen dat kon geen toeval zijn immers?
Hij moest maar weer eens op huis aan!
Rutte stond op en wilde het zand van zijn pak kloppen maar?

In plaats van zijn pak had hij nu een harig kostuum aan.
Om zijn hoofd hingen lange oren langszij en op zijn neus voelde hij enorme snorharen.
Wat is er nu aan de hand, riep hij uit en sprong een paar passen.
Op zijn kont had hij plots een intense dikke dot als staart, hij voelde er aan, dat was gek!
Zo goed als het ging sprong Rutte naar zijn bolide toe, angstig keek hij om zich heen, hij was behoorlijk nerveus geworden.
Wat was er toch aan de hand?
Hij gaf vol gas met zijn intens grote poten en reed als een gek langs de snelwegen richting huis.
Was hier iets tegen een medicijn oid?
Hij zou maar direct langs het ziekenhuis gaan dan.
Daar aangekomen reed hij naar de prive ingang waar alleen bekende Nederlanders mochten komen.
Niemand zou zo stiekem foto’s kunnen maken van hem in zijn Paashaas tenue.
Hij sprong uit zijn wagen en sprong het ziekenhuis binnen, Help een dokter, helppppppppppp!
Hij werd direct in een invalidenkarretje richting de arts geduwd door een behulpzame verpleegster, gelukkig was ze blond.
Ze duwde de kar uit alle macht want Rutte als Paashaas was best zwaar, en drukte hierbij haar flinke boezem in zijn nek.
Dat vond hij niet zo erg ofzo.
De arts keek bedenkelijk naar Rutte.
Hmmz u bent de vijfde al vandaag!
Oh ja wie nog meer dan?

Lees dit ook eens:  Een kind...

Ik heb geen idee er kwam een Pool, een Amerikaan en een journalist hier en minister Schippers zelfs!
En heeft u er een medicijn voor?

Eh ja maar dat is wel enorm duur. Het zit niet meer in het pakket zeg maar.
Maakt niets uit, ik wil dat dit ophoudt, Rutte trok wat aan zijn intens lange oren.
Zijn bril zakte telkens van zijn Paashaas neus.
Het zat hem niet mee… Geld speelt geen rol.
Dat wist de arts ook wel inmiddels. Hoe kan dit gebeuren eigenlijk, vroeg Rutte aan de arts.
De goede man keek hem eens goed aan, wel eh, de mensen die dit overkomt zijn niet eerlijk!
Dat is mij wel duidelijk!
Ze hebben veel misdaan in de wereld t.a.v mensen en blijkbaar bent u er ook één van.
Gelukkig is er een medicijn voor Minister Rutte.
Het dure middeltje was al opgehaald van de afdeling voor supersrijke mensen.
Niemand wist dat die afdeling bestond, dat was dan ook alleen maar voor hele rijke mensen.
De deuren zaten daar flink op slot en alleen verpleegsters die geheimhouding verzekerden, mochten daar naar binnen om hun werk te doen.
Als ze uit de school zouden klappen wist men er wel raad mee.
Dankbaar nam Rutte het medicijn aan, een gouden omhulsel, met een witte vloeistof.
Het is een beetje slangengif, en er zit wat stierenzaad bij en mosterdzaadjes en een toverspreuk.
Als het maar helpt, zei Rutte gulzig.
Ho wacht, u moet eerst nog iets opzeggen.
Een rondje draaien, dan linksom en rechtsom en zeg dan, ik beloof dat ik meer zal nadenken over wat ik doe.
Hmm right, lachte Rutte.
Maar hij deed het en slokte het medicijn in één keer achterover.

Lees dit ook eens:  Eindelijk rust...

Zijn lichaam stond in de brand, het fikte en gloeide als een gek.
Ze stopten hem maar snel onder een koude douche waarbij de vacht, de grote voeten, snorharen en staartdot terstond verdwenen.
Pfoei.. wat een belevenis, riep Rutte naderhand uit.
Hij schudde de hand van de arts, bedankt nogmaals!
Zo had ik niet thuis kunnen komen nml… Praat er ook maar niet over Minister Rutte.
Geheimhouding verzekerd lachte Rutte.
Hij ging weer op huis aan. Waar zijn moeder stond te wachten met een kopje koffie en vader nog steeds de krant las.

 

©AngelWings

Laat meer zien

Gerelateerde verhalen

Bekijk ook
Close
Back to top button
Close

Een Adblocker gedecteerd

Je gebruikt een adblocker, zet deze uit om de hosting van de website te ondersteunen