Sinterklaas
Sinterklaas
Sinterklaas, was voor mij echt een heilige man.
Ik vond hem maar eng!
Zo hoogdravend op dat schimmelige beest.
En die staf…vond ik ook wel engig.
Maar zwarte Piet…dat was voor mij echt een drama!
Ik mocht die lui niet en wegwezen.
Ik keek ze nooit recht in de ogen.
Op een dag had mijn moeder een sinterklaas feestje op haar werk en alle kindertjes mochten tot de sint komen.
Dus ik moest mee.
Maar ik wilde dus echt niet mee!
Kijk al je neefjes en nichtjes gaan ook mee…
Ja dus??????
Nou ze hebben heel wat overredingskracht moeten gebruiken maar uiteindelijk, met enorm veel pijn in mijn zieltje ging ik dan mee, als mijn moeder mij echt 100% beloofde dat ik niet bij die ouwe kerel hoefde te komen.
Nee hoor!
Geen denken aan zeg, ik hoefde echt niet naar sinterklaas!
Oké? Ik ging dus maar mee. Niet van harte.
En tijdens het drukke gedoe in de zaal met wel – voormijngevoel- een miljoen kinderen…(mij te druk allemaal vooral kinderennnnnnnnn!)
Keek ik toe terwijl mijn neefjes en nichtjes zich enorm vermaakten en vol spanning wachten op de sint…
Had ik zoiets van, het had niet gehoeven gewoon!
Nou lichten uit, lekker donker, brrr en daar ging het hoor…
Kinderen werden geroepen tot de slachtbank!
Ze moesten bij de sint komen en werden dankzij hun ouders intens voor lul gezet.
Goed voor de opvoeding!
:)!
Vergeet je nooit weer die dingen.
En plots…damn het bloed gonsde door mijner oortjes, en mijn lieve schattige kinderhartje sloeg over,…wie had me dit aangedaan?
Ik voelde me verraden intens…want…
Of Angelwingsje ff naar de sint wilde komen…naar voren dus!
Damn!!!!!
Ik viel bijna van mijn graatje…daar in die joekel van een zaal. De Sint verdomd riep MIJN NAAM!!!?
WHY me er waren zoveel kids en mijn moeder had me beloofd dat ik echt niet hoefde te gaan toch?
In angst en beven liep ik richting dat enorme podium.
En die enge glibberige fluwelen handjes van die zwarte piet lui omvatten mijn armpje, ik vond dat echt zo 3 x niks!
Nou daar stond ik voor jan lul… natuurlijk kwam er een opgesomde ouderlijke sneer tevoorschijn.
Dat IK!
Verdomd, nooit mijn broodkorstjes op zou eten.
Nee ik lust die niet en mijn oma ook niet dus so what?
Nou ik schaamde me, wilde ter plekke wel in dat podium door de grond zakken, al die rotkinderen lachen!
Ik was 4 jaar oud …?
Why?
Ik kreeg hierna een cadeau in handen gedrukt…
Wat het was geen idee, want ik was flabbergasted…en verraden!
Door mijn eigen moeder NB…
Zwarte piet vond ik eng, sint niets minder.
Gezond voor de opvoeding neuh!
Totaal niet.
Ik heb het heel anders gedaan, niks bang maken voor de roe etc.
Gewoon leuk! Niets engs aan… ging ook prima maar dit soort dingen draag je wel je leven lang bij je.
Enne denk maar niet dat iemand mij daarna ooit nog die harde broodkorsten liet opvreten die zijn voor de vogeltjes…