Korte Verhalen

Op de Oostvaardersplassen

Featured Image

This could be used as a prompt like so: the man held up his hand, it glowing with a bright light, guiding him toward the last forest Guardian residing on this planet.

Gerrit liep in zijn boswachtersoutfit zijn ronde in de Oostvaardersplassen.
Zijn buik was rond, zijn jagerstas vol. Zijn geweer had nog voldoende kogels.
Hij drukte zijn peuk flink uit in het bevroren gras.
Hoeveel had hij er vandaag geschoten?
Hij telde zijn patronen. 53, mooi aantal.
Hij sneed nog wat oren af van dode herten, en hun staarten, mooi voor de verkoop immers.
Het nog warme bloed spoot om zijn handen, hij veegde het af aan het gras.
Lekker mager vlees, veel spieren. Dat kon hij ook goed kwijt aan de poelier.
De bijverdiensten waren prima.
Niemand mocht dit weten, daar zorgden zij wel voor.
Lastig dat er altijd mensen waren die protesteerden tegen hun beleid maar daar hadden ze genoeg hulp bij, om deze mensen de mond te snoeren.
Gerrit stopte de oortjes in de tas en ook de staarten.
Hondenkauwlekkernijen. De dieren waren toch al dood, ook al kwam dat door zijn kogels.
Het kon Gerrit niets meer schelen.
Gevoelloos schoot hij wat in het rond, alsof hij een computergame speelde, maar dan in het echt.
Gevoelens had hij er écht niet bij. Nooit gehad ook.
Zo was de natuur, zo leerde zijn eigen vader hem, die ook zijn leven lang boswachter was geweest.
Ze deden toch mooi werk zo.
Gerrit had het prima naar zijn zin en wild vlees was niet vies, daar aten ze flink van thuis, hij was niet anders gewend.
Plots zag Gerrit een klein hertje staan, moederziel alleen.
Hij had de moeder net ontdaan van de oren.
Het diertje staarde hem aan in ongeloof en angst.
Ach dat diertje zou het ook niet overleven.
Dilemma, zou hij hem nu schieten of later, als er meer oor en gewei en vlees aan te verdienen viel.
Hij twijfelde.
De grote ogen keken hem aan en het leek alsof ze hem wat wilden zeggen.
Gerrit dacht verder ook niet meer na.
Mals vlees dat zag hij al op tafel staan.
Hij pakt zijn geweer en richte.
Maar voor hij kon schieten klapte er iets met volle kracht tegen hem aan.
Gerrit schreeuwde het uit.
En nogmaals kwam er met een intense kracht, iets tegen hem en doorboorde zijn lichaam.
Gerrit draaide zich schreeuwend om van pijn en angst.

Lees dit ook eens:  In het café

.
Voor hem stond een enorm groot hert met een intens gewei.
Het dier stormde weer op Gerrit af.
Gerrit wilde hem afweren met zijn handen voor zich, maar het dier was zoveel sneller en zo sterk.
Het gewei doorboorde het lichaam.
Het dier bleef maar inbeuken op deze wrede simpele man die geen enkel mededogen had getoond voor de dieren.
Men vond hem twee dagen later pas, onder het bloed en helemaal uit elkaar gescheurd door vossen oid.

~*~

Het was een mooie dag, de zon scheen en het was eindelijk lente.
Op een weitje viel het hertenkind op de grond, uit zijn moeder.
Trillend op de smalle pootjes, keek het uit zijn mooie grote hertenogen in het rond.
De omgeving was het al wel bekend. Hoe dat kon wist het diertje niet.
Langzaamaan liep het diertje rond op de zwakke beentjes, hongerig naar moedermelk.
”Kom”. riep het moederhert de kleine.
”Kom dan Gerrit, mama heeft melk voor jou.”

Clic para ampliar

-Karma is een bitch-

Laat meer zien

Gerelateerde verhalen

Bekijk ook
Close
Back to top button
Close

Een Adblocker gedecteerd

Je gebruikt een adblocker, zet deze uit om de hosting van de website te ondersteunen