Kerst in 2030
Het was bijna Kerstmis, een woord dat in 2030 eigenlijk niet meer gebruikt mocht worden.
Dana zat op de bank en keek naar buiten waar de sneeuw uit de lucht dwarrelde.
Kerstmis een ouderwets woord dat opa en oma nog gebruikten.
Nu noemde men het winterfeest.
Dana wist nog uit verhalen hoe opa en oma sinterklaas vierden met zwarte Pieten, dat was plots een schande geweest voor mensen die een donkere huidskleur hadden.
Dus dat oud Hollandse feestje was al snel uitgebannen want er was niets leuks nog aan.
Nadenkend stopte Dana een gelakte nagel in de mond.
De sneeuw bestond uit dikke vlokken, erg mooi. Elk jaar zorgde de KV (klimaatverandering) ervoor dat ze een prachtig pak sneeuw kregen tijdens het winterfeest.
Vroeger wist men nooit of men wel of geen pak sneeuw zou krijgen. Best lastig vond Dana. Nu wist je het tenminste zeker dat je tijdens de vakantie bv sneeuw had of een mooie zomer.
Het feit dat men openlijk deed aan geoengineering had hen enkel voordeel gebracht.
Dana stond op van de bank en trok een winterjas aan.
Nog even boodschappen halen voor het avondeten.
Een dikke jas, een mondkapje, en een sjaal voor het mondkapje, een muts, plastic handschoenen en gewone handschoenen.
Het was nogal veel gedoe om boodschappen te halen. Meestal liet Dana het ook bezorgen alleen door het werk was hij vergeten boodschappen te bestellen.
En het was een hele happening om boodschappen te doen tegenwoordig.
Het vaccinpasje moest mee, Dana had nog geen chip genomen. Nu moest hij zich elke maand laten vaccineren en dan kwam dat op dat pasje te staan, maar via de chip ging dat helemaal automatisch.
Binnenkort was hij ook aan de beurt, en Dana wilde hem in feite op zijn bovenlip laten implanteren daar bleven ze het beste zitten.
Een oom van Dana had een chip in zijn schouder laten zetten en die was door het hele lichaam gaan zwerven tot het aankwam bij het hart en dat werd zijn oom dus helaas fataal.
Dana zette stappen in het dikke pak onnatuurlijke sneeuw.
Zijn enorme bergschoenen zakten diep weg in de sneeuw op de stoep.
Het was niet druk buiten, de mensen waren binnenshuis omdat het best koud was.
Men kon tegenwoordig betalen voor temperaturen en soms kregen mensen met veel geld hun zin en in hun wijk was dat die ouwe knorrepot, geld zat maar hield totaal niet van warmte en de winter dat moest koud zijn.
Dana had zijn eigen gemaakte Tiny house.
Gewone huizen waren inmiddels onbetaalbaar en de mensen die niet veel geld hadden kwamen allen terecht in Tiny houses. Nu stonden hun Tiny houses rond een rijke elite wijk.
En was het weer afhankelijk van de grillen van de rijken die in feite het weer bepaalden door middel van gelden. Het laatste Tiny House was van de ouders van Dana.
Zou hij nog even aanwippen voor hij boodschappen zou gaan doen?
Hij belde aan en de deur ging even later vanzelf open.
ma zat achter haar computer fornuis.
En zijn vader lag op de bank een e~Book te lezen.
Heey zei zijn vader vriendelijk en blij hem te zien. Pak zelf even wat te drinken jongen.
Dana plofte neer op een stoel met een Pepsi cola in zijn hand.
Hij keek naar zijn vader, die ooit eigenlijk zijn moeder was geweest, en daarna naar zijn moeder die ooit zijn vader was geweest.
Dana was zelf ook omgebouwd, van een zij naar een hij. Of hij een kind zou willen krijgen wist hij nog niet, het kon nog wel, hij had zijn of haar baarmoeder nog. Misschien zou dat zijn leven zin geven?
Helaas was hij homoseksueel, hij viel op mannen, misschien was het nog een gevolg van zijn natuurlijke geslacht. Hij wist het niet.
Het maakte het iets ingewikkelder voor hun eventuele kind tzt.
Papa was eigenlijk je moeder, maar omdat je moeder dus je vader werd en die andere meneer ook je vader is, …nou ja het was gewoon niet meer uit te leggen!!!!!!
Geen kind die hier nog iets van kon begrijpen.
Het was lekker warm in het huisje. Dana krabde wat aan zijn kruis.