Verkocht
Het was best een aardige jongen hoor, die van Jo op de hoek. Hij haalde wel altijd kattekwaad uit, maar ach, deden alle jongens dat niet? Joris was zijn naam. Hij was net vijftien geworden en wist al hoe hij aan zijn centen kwam. Hij had de mooiste spullen: een PlayStation 3, een iPad en een iPhone, waar hij flink mee stond te pronken bij zijn straatvrienden. Vol jaloezie keken ze naar al zijn moderne gadgets, terwijl hij zijn vette zwarte haarlok over zijn voorhoofd liet glijden om de meisjes te imponeren. Hij was er vroeg bij, zeg maar. Keken ze hem vol afgunst aan.
Op een dag waagde een vriend het dan toch te vragen: “Heey dude, hoe kom je toch aan al dat geld?”
“Oh,” zei Joris, “dat is mijn geheim,” en hij gaf zijn vriend een vette knipoog.
Een tijdlang deed de vriend er het zwijgen toe, maar op den duur kon hij het toch niet laten, want hij wilde ook zulke mooie spullen en die nieuwe Xbox, dat was het toch wel helemaal. Dus nogmaals vroeg hij aan zijn vriend Joris hoe hij toch aan de centen kwam voor al die spullen.
En eindelijk, misschien was Joris in een goede bui of zoiets, maar hij vertelde hem het grote geheim. Mark zijn ogen puilden uit toen hij hoorde hoe zijn vriend aan al dat geld kwam.
“Maar, merkte je moeder dat dan niet?”
“Oh jawel, in het begin vroeg ze wel eens waar al haar ondergoed gebleven was,” maar lachte Joris, “daarna kocht ik zelf wat slipjes voor weinig bij de Zeeman.”
“Jeetje, hoe kom je erop man,” zei Mark vol bewondering. “Kan ik niet met je meedoen?”
“Ja hoor, is goed,” zei Joris. “Maar vertel dit niet tegen de anderen, oké?”
“Nee, is goed,” zei Mark. Natuurlijk zou hij het niet vertellen. Kom op, hij had nu een kans om ook mooie spullen te gaan kopen dus. Nee, dat zou hij desnoods nooit vertellen tegen wie dan ook.
Die middag gingen ze samen naar de Zeeman en kochten daar enkele mooie goedkope slipjes. Lachend gingen ze de winkel uit met het gele zakje.
“Kom, we gaan naar mijn huis,” riep Joris uit en hij rende lachend weg met het zakje in zijn hand. Mark rende er blij achteraan.
Thuis aangekomen, openden ze het zakje en knipten de labeltjes van het ondergoed af. Joris liet zien wat Mark moest doen. Hij snoot enkele keren in de slip, en toen hij moest urineren nam hij enkele slipjes mee en druppelde wat over de kruisjes heen. Hierna pakte hij de haarfohn en droogde de slipjes op.
“Zo,” zei hij, “nou kijk eens? Gebruikt toch, of niet?” Lachend liet hij enkele slips zien aan zijn vriend. Mark keek er vol verbazing naar. “En dit verkoopt nu zo goed?”
“Jahahaha… sommige mensen zijn een beetje gek,” en hij maakte een draaiende beweging tegen zijn voorhoofd, “en die willen graag gebruikte slipjes kopen van dames. Nou, ze zijn gebruikt toch?” Joris glimlachte en zette zijn pc aan en ging naar zijn account op een verkoopwebsite. Hij typte in:
Weer heerlijk gebruikte slipjes te koop van mij,
Een lekker blonde stoot met dikke bolle billen.
Voor 30 euro per stuk kun je ze van mij kopen.Liefs, Lydia.
“Zo,” zei Joris, “en nu maar afwachten wie er een wil kopen.”
Mark lachte, en lachte tot hij niet meer kon. De tranen sprongen hem in de ogen. “Dat jij dit al die tijd al wist en deed, goh,”… bewonderend keek hij naar zijn vriend die alweer bezig was op zijn nieuwe iPad.
Angelwings
