Egyptische DNA droom

Egyptische DNA droom

Het enorme witte schip voer op koers. Aan dek stond Robert
Stacy, hij keek naar het wateroppervlak, waarop de zon
weerkaatste en in miljoenen diamantjes op de lichte golven
uiteenspatte.
Zijn schip voer gestaag, zonder haast richting zijn
thuisland.
In het ruim, had hij een zéér kostbare lading.
Stacy streek eens door zijn donkere korte kapsel en
glimlachte.
Hij had miljoenen gespendeerd aan zijn droom en nu zou deze
uitkomen.
Het was een geheime missie, waar niemand van mocht weten.
Niemand buiten zijn eigen werknemers wist ervan, daar
zorgde Robert Stacy wel voor.
Zijn bemanningsleden waren betrouwbaar en werden erg goed
betaald, de wetenschappers die nodig waren voor dit project
waren door hem zelf uitgezocht.
Ze wisten wat ze deden, daar in het ruim van het schip, met
zeer kostbare en moderne apparatuur.
Het zou niet heel lang meer duren, voor het zover was.
Stacy kon niet wachten, hij nipte aan zijn glas cognac en
spoelde dit even in zijn mond.
Stacy was de jongste miljardair ooit, hij had alles via
zijn vader geërfd.
Maar Stacy had de zaak nog groter gemaakt, hij had een goed
zakelijk instinct, en wist goed te handelen op de
aandelenmarkt.
Iets uit zijn jeugd, had Robert Stacy altijd al
gefascineerd, iets had hem gegrepen en hij voelde dat hij
dit moest doen.
Hij had het geld en de middelen, dus waarom zou hij het
niet doen?

Later sprak Robert Stacy benedendeks met de wetenschappers.
Voor hem, in een afgesloten kamer, lag zijn doel, in een
glazen bokaal, in een zeer steriele omgeving.
Stacy keek ernaar vol liefde en verwachting. Dit project
moest gaan lukken! Hij had er bewakers voor omgekocht, bij
een uiterst geheime locatie in de buurt van Alexandrië.
Niemand wist hiervan, dat mocht ook niet. Egypte wilde deze
bijzondere vrouwelijke mummie niet prijsgeven aan de
wereld. Het was een groot geheim dat de mummie al lang
gevonden was, niemand in de wereld wist hiervan.
De mummie lag verborgen in een monumentaal gebouw, in een
stille afgesloten zaal, met een twee meter hoge waterval en
gevuld met wit marmer aan de muren en de vloer.
Alles was vergrendelt en afgesloten, niemand kon of mocht
erbij komen. Alleen zeer hooggeplaatsten kwamen hier naar
toe om de mummie te bezichtigen.
Men was bang dat de mummie, die zo fragiel was, uit elkaar
zou vallen als allerlei wetenschappers zich aan haar zouden
wagen. De mummie was uitzonderlijk mooi en had zelfs na
duizenden jaren nog een bovennatuurlijke, onaardse
schoonheid. Nog nooit had men een mummie in zo’n bijzondere
staat gevonden. De huid leek nog te ademen alsof de mummie
nog leefde.
De mond was vol en roze, de oogleden lagen zacht neder op
hoge jukbeenderen, met lange volle wimpers. Het was alsof
zij sliep en niet al eeuwen geleden gestorven was.
Haar haren waren donker en golvend en glansde in het kille
tl-licht, alsof het nog maar kort geleden gewassen was. Het
was geen stoffige vergane mummie, dit was een
uitzonderlijke mummie, alleen, zo kwetsbaar.
Er mocht zo weinig mogelijk verse frisse lucht bij de
mummie komen, daarom lag zij daar verzekerd achter glas.

Haar aanraken was uit den boze.
Men wist, dat als de mummie blootgesteld zou worden aan
allerlei wetenschappelijke onderzoeken, de mummie snel zou
kunnen vervallen tot stof.
Dat wilde men ten koste van alles voorkomen uiteraard.
Stacy had een hooggeplaatst persoon zoveel miljoenen
betaald, dat diegene iets heel bijzonders voor hem had
gedaan, dat nog nooit iemand gedurfd had zelfs.
Hij had iets meegenomen van de mummie, voor Stacy, een DNA
profiel vanuit de mond van de mummie, met een staafje had
hij de roze lippen opzij geduwd en wat materiaal afgenomen
en zo snel mogelijk verstopt in een buisje. En dat deeltje
werd nu gebruikt voor het DNA.

Hij, Stacy, zou haar weer tot leven wekken. Hij zou haar
klonen. Een nieuw mens laten groeien vanuit deze dna
kloontechnieken.
Hij zou haar grootbrengen, als zijn eigen kind en zien hoe
zij was, hoe zij eruit zou zien, als zij opgroeide.
De mooiste vrouw die ooit op aarde leefde.
Hij zou haar koesteren en liefhebben.
Toen hij nog een kind was, droomde hij vaak over haar, hij
had boeken ingezien, over Egypte en alle verhalen gretig in
zich opgenomen.
De mooiste vrouw ooit ter wereld? Hij wilde dat zien, hij
was zo benieuwd, hoe ze er nú uit zou gaan zien. En hij was
de enige in de wereld, die Cleopatra in de 20e eeuw zou
omhelsen en liefhebben alsof ze zijn dochter was.
Uiteindelijk kwamen ze aan in Amerika en gingen ze aan wal,
de kostbare lading werd strikt geheim gehouden en bracht
men in geblindeerde auto’s richting de riante villa van
Stacy.
Daar had Robert Stacy een speciale verdieping in orde laten
maken voor zijn project.
Hier begon het, het weer opnieuw tot leven wekken van de
mooiste vrouw die ooit op aarde had geleefd. De afdeling
bestond uit een Egyptisch gedeelte waarin alles zo was
ingericht als in de tijd van Cleopatra.
Stacy had zelfs nog een originele haarkam van Cleopatra
gekocht op een zwarte markt. Kosten nog moeite werden
gespaard, voor dit bijzondere kind.
Stacy had een draagmoeder bereid gevonden om het kind te
dragen, de draagmoeder Milia wist niets van het dna
kloonproject, ze dacht dat het ging om een miljardair die
nageslacht wilde en op deze manier zijn eigen kinderen kon
kopen. Stacy betaalde zo goed, dat het haar eigenlijk
verder niets aanging en zij mocht hierbij negen maanden
wonen in de prachtige villa.
Op de Egyptische verdieping in het huis mocht zij
verblijven en baren en er was zelfs al een
kinderkamer.Beneden in de enorme kelderruimte, begonnen de
wetenschappers aan de voorbereidingen van het geheime
kloonproject, Stacy had daar een ziekenhuis achtige ruimte
laten bouwen voor dit project. Uiteindelijk was het zover
dat de draagmoeder beneden geblinddoekt het project in haar
lichaam kreeg.
De draagmoeder genoot enorm, van de prachtige authentieke
omgeving, ze mocht daar wonen zolang zij het kind droeg en
daarna moest ze terug naar de gewone wereld, waaruit zij
kwam, met uiteraard een flinke smak geld.
Ze kreeg goed te eten, werd prima verzorgd, gemasseerd,
gebaad en gekleed, eigenlijk alsof ze een Egyptische
koningin was. Ze leek ook wel een Egyptische koningin, ze
was Italiaanse van oorsprong en met haar zwarte haren en
grote bruine ogen, vond Stacy haar uiterst geschikt om
draagmoeder te zijn voor zijn Cleopatra.
Stacy kwam vaak op bezoek bij de draagmoeder en vroeg haar
dan of het haar aan iets ontbrak, dat was niet zo, toch
verwende hij haar intens.
Toen haar buik groter werd, lag de hand van Stacy meermalen
op haar buik. Hij was blijkbaar een zeer goede vader in de
maak, dacht de draagmoeder dan blij.
Het was voor het goede doel en het kind zou goed opgroeien.
In weelde kunnen leven en daar deed ze het dan maar voor.
Na drie maanden kwam er een kink in de kabel van het
project, want de wetenschappers hadden niet één, maar drie
klonen teruggeplaatst.
Ze noemden dit als uit ”voorzorg, genomen beslissingen”,
omdat het gekloonde profiel ook kon sterven in de
moederbuik, als het niet goed verliep.
Lachend riep Stacy uiteindelijk dat hij dus nu 3 dochters
zou krijgen, een drieling, drie kleine Cleopatra’s!
Wat kon hem dat schelen eigenlijk, hij zou er wel voor
zorgen, dat was eigenlijk het probleem niet.
Maar in de vierde maand verloor de draagmoeder een
vruchtje. Stacy was enorm bezorgd want, hij wilde niet dat
de andere embryo’s de moederbuik zouden verlaten voor ze
geboren waren.
Hij dwong de draagmoeder tot nog meer rust. En uiteindelijk
brak dan toch de dag aan dat de tweeling geboren zou
worden.
Twee kleine meisjes, Robert wachtte dromerig af.
De dag was ingepland op 13 juli dezelfde geboortedag als
Julius Caesar. De tweeling kwam met een keizersnee ter
wereld en de draagmoeder werd verboden de kinderen te zien.
Ze werd hierna direct naar haar huis gestuurd, met alle
zorg eromheen die ze nodig had.
En een flinke bankrekening.
Robert Stacy was verbaast toen hij de tweeling kwam
bewonderen.
De wetenschappers stonden nerveus rondom de couveuse.
Er was iets aan de hand maar wat, vertelden ze Stacy nog
niet. De baby’s waren prachtig en gezond? Uiteindelijk werd
Stacy verteld dat het ging om een jongen en een meisje.
Robert was woedend, hoe had dit nu kunnen gebeuren? Niemand
kon antwoord geven op zijn vragen maar iemand opperde dat

Cleopatra blijkbaar iemand had gekust voordat zij stierf.
Nu dat moest Marcus Antonius zijn geweest uiteraard.
Dus nu hadden ze beide geliefden gekloond en waren zij
geboren als tweeling. Robert Stacy was woedend op de
wetenschappers, had hij hier zoveel in geïnvesteerd?
Maar uiteindelijk kalmeerde Robert Stacy en vond hij het
ook wel heel bijzonder om twee geliefden, als tweeling ter
wereld te hebben gebracht.
Het meisje noemde hij uiteraard Cleopatra en de jongen werd
uiteraard Marcus genoemd.
Robert genoot in zijn vaderrol en ook al was het jongetje
het tweede wiel aan de wagen, toch hield hij ook van
Marcus.
Maar Cleopatra was zijn oogappeltje.
De kinderen groeiden op, op de Egyptische afdeling. Robert
wist dat de kleine Cleopatra zich erg thuis voelde.
Marcus gaf hij speelgoedzwaardjes, misschien zou het
jongetje zich dan ook beter op zijn plek voelen.
Robert Stacy trouwde nooit, hij had ooit een relatie gehad
die niet goed verlopen was en sindsdien had hij geen enkele
behoefte nog aan een vrouw in zijn leven.
Hij had al een vrouw nml, zijn mooie Cleopatra!
En ze groeide op als een prachtige jonge dame, ze was
etherisch mooi, onwerkelijk mooi zelfs en zeer intelligent.
Marcus was soepel qua spiermassa en stoeide wild met zijn
herdershonden op het grasveld.
Paardrijden was Cleopatra verboden door Stacy, maar Marcus
mocht dit wel.
Stel dat Stacy Cleopatra zou verliezen door een val van een
paard, dan was het project mislukt. Nee dat kon hij niet
aan, en daarbij hij hield intens veel van zijn gekloonde
dochter.
Soms wel eens teveel! Was hij jonger geweest dan was hij
waarschijnlijk verliefd op haar geworden.
Hoe geheim ze ook was, toch kwam ze in contact met zijn
personeelsleden en iedereen die haar zag was onder de
indruk.
Ze had golvend zwart haar en grote groene ogen, een ovaal
gezicht en een mond als een roze rozenknop, hoge
jukbeenderen en een prachtig slank en soepel lichaam.
Lang was zij niet uiteraard, 1.54cm. Marcus was iets
groter, maar voor de tijd van waaruit zij in feite kwamen,
was dat een normale lengte.
Cleopatra studeerde van alles en Marcus was meer bezig met
sport, hij hield ervan om zijn lichaam uit te dagen, een
echte krijger dus.
Stacy was blij met zijn kinderen en alles verliep goed in
de jaren dat ze bij elkaar waren. Toch komt de dag dat
Stacy zich toch vergrijpt aan zijn ”dochter” Cleopatra,
ze is zo prachtig en onschuldig, ze weet niets van wat
normaal is en hij kan zich niet langer beheersen. Ze is
zijn droomvrouw, zijn geschenk aan zichzelf. Hij begint met
haar te strelen en te masseren en uiteindelijk is hij de
man die haar neemt in al haar broze en naïeve schoonheid.
Ze is echt beeldschoon, men had gelijk over Cleopatra,
Stacy voelde zich enorm schuldig over wat hij aangericht
had, maar hij kon zijn liefde voor deze mooie bijzondere
beeldschone jonge vrouw niet zomaar verstoppen. Het
gebeurde vaker dan hem eigenlijk lief was, want het kon
toch niet wat hij deed? Maar toch, ze was als nectar uit
een bloem, Robert was verslaafd aan de schone dame.
ZIJN Cleopatra!
In feite was zij immers ook niet echt zijn eigen kind! Ook

Marcus, was niet haar echte broer.
Het werd een wel zeer ingewikkelde situatie.
Tot Cleopatra zwanger bleek te zijn van Robert Stacy, en
daar wat laat achter kwam, omdat zij niets wist over
kinderen krijgen, voelde Robert zich zo enorm schuldig dat
hij haar nooit meer durfde aan te raken. Hoe moeilijk hij
dit ook vond, want ze trok hem aan als een magneet. En
samenzijn met haar was Goddelijk, vond Robert Stacy.
Ze was zo anders, dan de vrouwen in de tegenwoordige tijd.

Cleopatra baarde een zoon, Robert noemde het kind
”Caesarion”, naar de eerste zoon van Cleopatra en Julius
Caesar. Stacy was dol op zijn zoon uiteraard, het bracht
wat meer aan gevoelens met zich mee zelfs, dan bij zijn
gekloonde kinderen. Maar dat kwam misschien, omdat HIJ
Robert Stacy zich had vermengd met de enige echte
Cleopatra.
Het was nu wel echt zijn kind namelijk.
Wonderbaarlijk hoe het leven in elkaar stak, hij Robert
Stacy, had een kind samen met zijn kloondochter, de enige

echte Egyptische Cleopatra!

Stacy had nooit nagedacht over wat er zou gebeuren als hij
er niet meer zou zijn.
Dat was voor later, dacht hij altijd, hij wilde er niet aan
denken namelijk. Het leek de goden verzoeken als hij
daarmee bezig ging, vond Stacy.
Cleopatra en Marcus waren altijd samen, jarenlang, bij
elkaar en op een dag vond Stacy hen samen in één bed.
Ze pleegden ergens incest. Stacy was enorm jaloers maar kon
het ook begrijpen. Hij had haar niet meer aangeraakt sinds
de zwangerschap van hun kind.
Maar hoe moest hij hen verklaren dat broer en zus geen
seksualiteit met elkaar mochten bedrijven, iets wat zij
niet konden begrijpen, de aantrekkingskracht tussen hen
beiden was intens sterk namelijk en dat was logisch ook.
Stacy had met zijn kloonproject heel wat te stellen.
Stacy zei er niets van. Wilde dat ze niet vaak meer samen
waren, maar voorkomen kon hij dit niet. Het was een
tweeling of waren het ook nog eens tweelingzielen?
Wat had hij hen eigenlijk aangedaan.
Twee kloonkinderen die geen normaal leven hadden gekregen,
afgezonderd van de wereld. Alleen levend met Robert zelf en
zijn personeel.
Toen Cleopatra op een dag gelijk een katachtige, haar vader
stilletjes en onverwachts omhelsde en vertelde dat zij weer
zwanger was, schrok Robert toch enorm.
Hij voelde weer een steek van jaloezie. Maar hij kon er
niets aan veranderen, dit was zijn project namelijk en dit
was er van gekomen. Cleopatra is 28 jaar oud als zij haar
tweeling baart, Robert beslist over de namen en noemt de
tweeling, “Cleopatra Selene” en “Alexander Helios” naar de
namen van de kinderen van de echte Cleopatra zelf.
Marcus is dol op zijn kinderen en zijn zuster.
Begrijpen doen zij niet, dat dit geen normale gang van
zaken is, in de dagelijkse normale wereld rondom hen. Maar
wat niet weet, wat niet deert.
Want, denkt Stacy, zijn kinderen komen toch nooit in de
echte wereld, rondom hen terecht, hij beschermd hen goed
tegen dat alles.
Na een tijd baart Cleopatra nog een zoon, namelijk
“Ptolelemaeus Philadelphia”.
Marcus en Cleopatra maakt het niets uit dat hun vader de
namen verzint voor hun kinderen. Ze weten niet beter dan
dit.
Stacy geniet tevens van het ”grootvader” zijn en de dag
komt dat hij oud en wijzer, begrijpt dat Marcus hem moet
gaan opvolgen in de zakenwereld.
Hoe hij dit aan moet pakken weet hij nog niet.
Toch begint hij langzaam om zijn kinderen aan de wereld
bloot te stellen. Toch zorgt hij voor voldoende bescherming
voor zijn geliefde gezin. Niemand die mag weten van dit
project. Niemand die mag weten dat zij een tweeling zijn.
Ze zijn kinderen van de rijke Stacy, beiden geadopteerd en
uiteindelijk beslist Stacy dat zij moeten trouwen.
Met drie kinderen inmiddels, wordt dat ook hoog tijd.
Stacy bouwt een villa op zijn landgoed naast zijn eigen
villa en daarin woont het gezin. Dit verloopt jarenlang
goed, en zowel Marcus als Cleopatra beseffen niets van hun
vreemde staat van zijn. Stacy wordt ook steeds ouder en
Marcus neemt zijn job over.

Op een dag in september wandelt Cleopatra over het grote
gazon rond de villa’s en wordt gebeten door een gifslang,
ze sterft en is dan 39 jaar oud.
Op diezelfde dag valt Marcus Antonius de II de van zijn
paard en wordt gespietst door een puntig hek. Alsof een
zwaard hem doorboort, zoals eeuwen voorheen ook het geval
was.
Beiden stierven op dezelfde dag als de echte Cleopatra en
Marcus. Stacy is ontroostbaar, zijn projectkinderen zijn er
niet meer. Hij geniet dan nog wel zijn laatste jaren van
zijn zoon en “kleinkinderen”. Maar hij zit vol verdriet en
wroeging.
Hij, de enige man ter wereld, die na eeuwen een relatie en
kind kreeg met zijn droomvrouw Cleopatra.
Niemand die dit geheim ooit doorverteld heeft, niemand die
er verder van wist. Als Stacy de wereld verlaten heeft
weten zijn “gezinsleden”, niets van hun voorgeschiedenis.
Ze leven verder in onwetendheid, maar leven gelukkig van
het enorme kapitaal van hun grootvader.
Dus als je een miljardairs familie kent, die eruit zien als
beeldschone halfbloed Egyptenaren, dan kan het zijn dat dit
de Stacy familie is.
De naam Stacy in dit verhaal, is uiteraard gefingeerd.

©AngelWings