Korte VerhalenVisionair

De ziekte PLOTS

Featured Image

In een land heel ver hier vandaan woonden heel veel mensen die heel blij waren om te mogen leven.
Nu bij leven hoort ook geboorte en dood natuurlijk. En bij blijheid ook seksualiteit.

Dus er werden nogal wat kindertjes geboren.
Misschien wel teveel kindertjes voor dat kleine stadje, wie zal het zeggen.

De koning van dat stadje wist het even niet meer hoe en wat.
Hij streek vaak langs zijn lange krulsnor en zei dan : Tja!?
Zijn vrouw, de koningin ging dan maar de was doen, want als manlief zo begon dan was het einde zoek en daar had zij niet zoveel zin in!
De ministers van dat stadje waren ook heel erg blij, want ze verdienden heel veel centjes.
Iedereen wilde wel minister zijn in dat stadje, maar dat mocht niet.
Ze konden niet aan de gang blijven natuurlijk.
Maar de ministers wilden allen graag een vinger in de pap. En dat deden ze dan ook.
Als iemand iets opperde dan stak er altijd wel weer een minister zijn vinger in de pap.
De pan met warme pap werd ook altijd opgediend tijdens de vergaderingen.
Dus dat werd flink vingerlikken tijdens vergaderingen.
Men bleef maar in die pap steken met hun vingers natuurlijk want die niet aflatende wil van menig en deze gene was dat zij hun wensen kenbaar wilden maken of net wilden doen alsof zij de beste waren van alle ministers. Wat uiteraard wel eens boze blikken opleverde of wat pap in den heuren gesmeten gekregen…
Je weet zelluf!

Nu goed op een dag kwam R Murk met een gedachte aanzetten, hij wilde eigenlijk de hoeveelheid mensen verminderen, want hun dorp liep echt over van allemaal mensen en m.n de nieuwkomers uit andere dorpen steden en landen konden niet eens meer fatsoenlijk een huisje krijgen!
Nou dat was me toch wat ze moesten paal en perk gaan stellen aan al die mensen in hun stadje!
Gingen we nu krijgen zeg al die gastvrijheid viel zo door de mand!
Inmiddels had minister R Murk zijn mond vol met pap!
Zoveel keer had hij zijn vinger erin gestoken nml.
Het scheelde hem weer een avondmaaltijd want hij was nogal gierig, en zeg nu zelf eens een volle buik betekende in de avond ook een volle pens!
Dus zodoende als de pan leeg was dan kon hij weer op huis aan zonder aan eten koken te hoeven denken of een gore maaltijd die kant en klaar was.
Het idee waar R Murk mee speelde was om de mensen in hun stadje een spuitje te geven.

Wel heel onopvallend hoor niemand zou het mogen merken maar toch… gewoon lekker die prik erin en gaan met die banaan!
Bananengeur moest de prik naar geuren. Vertrouwd geurtje voor velen…
Bananenijs je weet wel.
In hun stadje hadden ze een ijswinkel die bananenijs verkocht nu dat was de beste in de omtrek en omgeving iedereen was daarmee opgegroeid.
Wow vol bewondering keken de ministers naar de vingers vol pap van R Murk.
Eigenlijk bijna wel  jaloers, want zij moesten die avond hun maaltijd nog klaarmaken!

Een bananenprik… maar waarvoor moesten de mensen dan die prik krijgen?
Nou riep R Murk uit, hij was op gang hoor, apenpokken ofzoiets.
Hij kreeg een staande ovatie!
Men klapte voor zijn geweldige plannen, hoe kreeg hij het toch verzonnen vroeg men zich af.
Geweldig.

Inmiddels was men enorm uitgehongerd door al dat geklap en ging men op huis aan om te koken.
R Murk glimlachte en was behoorlijk in zijn nopjes om zijn genialiteit.
Ze waren niet zo slim in dat stadje dat moge duidelijk zijn.
Toen de vergadering gesloten werd  groette men R Murk met opgeheven arm en een ‘’Sieg Heil…’’

R Murk regelde alles zo, dat de mensen dachten en geloofden  dat er een apenpokkenvirus was in de stad.
Nu was dat niet zo moeilijk want  bij de plaatselijke boer die zuivere melk verkocht, maakten ze de melk wat minder zuiver en zo kregen veel mensen dus pokken, en de dokter in het stadje moest dan met smeergeld aangeven dat het om de apenpokken ging.
Nou daar moest een spuit in hoor!!!!!!
Gewillig sloot men aan bij de grote hal in de stad om een spuit in de bovenarm of bil te ontvangen.
Niemand wilde natuurlijk apenpokken immers!
Het geurde heerlijk naar bananengeur op de priklocatie.
Zo vertrouwd ook! En R Murk stroopte zijn armen op tot ze blotig getoond werden aan de inwoners van het stadje, kijk ik neem er ook eentje, glimlachte de smeerlap met guitige kuiltjes in zijn wangen.
Natuurlijk kreeg hij een placebo maar ja dat hoefde niemand te weten natuurlijk!

Lees dit ook eens:  Er was iets

Men stroopte gewillig de mouwen op of deed de slip of boxershort wel een stuk naar benee!
Dat ging een tijdje goed.
Af en toe vielen er al mensen doodneer.
Dat ging best wel onverwachts.
Plotsklaps eigenlijk.
Niemand die doorkreeg dat dit kwam door die apenbananenprik.
Ieder vertrouwde toch op zijn overheid.
Waarom zouden zij zulke snode plannen maken om de mensheid uit te dunnen dat zou toch nooit iemand geloven!?
Nu waren er wel wat mensen die een beetje van die Snappies waren, die vertelden verhalen dat er iets niet klopte en niet logisch was etc.
Nu dat werd door R Murk meteen de kop ingedrukt of ze helemaal Wappie waren hé!?

Kom nou!
Nee niemand moest die mensen geloven want volgens R Murk waren die mensen knettergek!!!
En niemand wilde gek zijn of ervoor versleten worden, dus liep men weer net in de maat.

Een Wappie was een gekkie en die naam wilde niemand krijgen.
men prikte maar door, want dat virus kwam continu terug.
‘’Komt weer prikken’’ riepen de uitjankborden op straat.
En men deed het grif.
Toch ontstond er een nieuwe ziekte, een hele gevaarlijke ziekte en niemand wist waardoor het toch kwam.
De ziekte van PLOTS!

Plotse dood.
Ineens weg, kassie wijlen.
Naar de kloten.

Hemelend, zo leefde iemand nog en zo was diegene weg.
Men kocht een bananenijsje stak zijn hand uit om het ijsje aan te pakken en ja hoor…PLOTS dood.
Een hele nare ziekte.
PLOTS!
R Murk zei het tijdens een persconferentie in samenwerking met de plaatselijke muppetshow, dat er een nieuwe ziekte was gekomen.

De ziekte van PLOTS!
Nou daar moest weer een spuit in… en men ging weer braaf de nieuwe spuiten halen, want ja je moest er wel enkele voor nemen voor ze dood neer zouden vallen!
De zwakkeren waren zo voor de PLOTS Pampus hé!
Maar de herhalende prikkers gingen ook voor jodeledokus PLOTS henen…en het ging opvallen.
Kinderen die PLOTS kregen en ineens dood waren.
Baby’s die ter wereld kwamen levend en wel en terwijl zij nog een ademkreet zouden slaken waren zij al besmet met PLOTS …en dat was ‘m dan!
Het was gruwelijk!
Het hele stadje stierf dus uit.
En op een dag zaten de gemeenteraadslieden bij elkaar en spraken allen over wat er gaande was.
Er waren niet veel mensen meer om minister voor te zijn eigenlijk.
Het werd wel heel saai zo allemaal en het geld werd ook minder.
Wat nu?
Nee ze vonden er niet veel meer aan zo.
Ze wilden het stoppen.
Zelfs de koning riep uit dat het zo niet langer kon en dat ze terug moesten naar normaal!
Maar, maar dat ,… dat kon nooit meer stamelde R Murk. De beslissing was genomen en dit waren nu eenmaal de gevolgen!
Nou de ministers werden zo gek van het niksen de hele tijd,  dat ze ook maar die prik namen en zo een beetje er een eindje aan gingen breien.
Dat werd een lange sjaal voor R Murk.
R Murk was op een dag de laatst levende nog in de stad.
Met gebogen rug sloop hij langs het gebouw van zijn parlement en keek naar de muur waar iemand iets op had gekalkt.
Wat stond daar nou?
R Murk keek even doordringend naar de tekst.
Hij had honger en wilde naar een nabijgelegen dorpje eventjes een broodje shoarma ofzoiets gaan halen. In zijn stille stad was er niets meer te halen nml.
R Murk keek nog eens goed…
Hm een Wappie had iets geschreven.

COMPLOTSTHEORIE

Een glimlach gleed over zijn pokdalige gezicht en zijn valse spleetoogjes glinsterden alsof hij een ratachtige was.
Het begon te regenen, en R Murk trok zijn jas wat dichter tegen zijn magere lijf.

Een zwarte kraai vloog over en krijste.
De wind waaide door zijn toupet, zijn neus begon te druipen en…
Plots…
Heel PLOTS verstomde alles om R Murk heen…
Achter hem stond de man die COMPLOTSTHEORIE had geschreven op de muur.
In zijn hand een naald vol met bananenprut, wel 10 shots tegelijk, en hij spoot deze leeg in de nek van deze duistere kerel.
Gerechtigheid zei de man vriendelijk glimlachend.
En R Murk zeeg neer op de straatstenen in de koude kille winteravond, alleen en verloren. Ook hij had het …
PLOTS!

AngelWings

 

Laat meer zien

Gerelateerde verhalen

Bekijk ook
Close
Back to top button
Close

Een Adblocker gedecteerd

Je gebruikt een adblocker, zet deze uit om de hosting van de website te ondersteunen