Korte Verhalen

Eindelijk rust…

Featured Image

Heeft u een bonuskaart mevrouw?
Photobucket
De vrouw knikt en frutseld haar bonuskaart uit haar portemonnee, de kaart valt op de grond. Ze bukt en het lijken wel uren te duren voor ze weer overeind komt, ze is op leeftijd. Heeft u ook een airmiles kaart mevrouw?
Ja ook die had ze, ze zoekt in haar portemonnee, eindelijk daar is hij, bijna trots houdt ze de kaart voor zijn neus.
Hij pakt de kaart aan en scanned deze in.
Dat is dan 23.10 euro mevrouw. De mevrouw kijkt bedenkelijk, ik heb maar 20 euro bij mij?
Ze zoekt wat artikelen uit die niet zo broodnodig zijn, het blikje hondevoer gaat terug, de panty’s gaan terug, en het pakje thee.
Hij scanned het weer af, ok dat is dan 20.10 euro mevrouw.
Maar ik heb geen dubbeltje hoor, ik moet even kijken wat er dan nog weg moet.
Weer zoekt ze in haar tas, ok dan maar dit, een rolletje mentos wordt weer afgescanned. Ok mevrouw dat is dan 19.50.
De mevrouw betaald met 20 euro. Eindelijk ze is weg. Volgende, plots staat de oudere dame weer voor hem met uitgestoken vingers, meneer u moet mij nog voetbal plaatjes geven!
Stom, hoe had hij dat nu kunnen vergeten? Hij is vermoeid, de hele dag hetzelfde, wilt u nog voetbalplaatjes? De één zegt nee ik hou niet van voetbal. De ander zegt: graag!
Heeft u een bonuskaart, heeft u een airmiles kaart?
Photobucket
Eéntonig en saai het werk, niets voor zijn drukke mind. Hij kan er niet meer tegen, elke keer die boodschappen over de kassa slepen, scannen, betalingen ontvangen, pinautomaten die het niet doen, mensen die geen geld genoeg bij zich hebben, pasjes die het niet doen, mensen die dan weer naar de balie moeten om te kunnen betalen.
Hij werkt er nu al een jaar, hij droomt ervan, hij kan het nooit van zich afzetten.
Ping kassa, bliep, scan, geld, kassa ping, vragen, bonus, airmiles, voetbalplaatjes?
Mopperende klanten, vragen continu, boosheid, als iets niet in de aanbieding bleek te zijn omdat de baas een sneaky reclame truuk uithaalde.
Hij werd stapelgek van al die mensen de hele dag aan die kassa.
Rutger, 21 jaar oud, en al vader van een kind, te jong, hoe had hij kunnen denken hoe zijn leven er uit zou zien als hij die verantwoording nam om voor zijn kind en vriendin te zorgen?
Hij wist toen nog niets, deze eentonigheid, het stoppen met zijn schoolopleiding.
Wat zonde, en nu, hoe verder?
Hij kon niet meer, als een robot deed hij zijn werk, met een intense tegenzin.
Dag in dag uit, hij zei weinig, was rustig, hij glimlachte vriendelijk naar elke klant, wie ze waren wat ze aan hadden, hoe ze eruit zagen hij wist het niet en het interesseerde hem ook niets!
Zodra hij de deur uitging smorgens, was hij al in de automatische robotica stand.
Weer een dag geen leven.

Lees dit ook eens:  Stemfraude?

De baby die hele nachten huilde, slapeloze nachten, met dromen over kassa’s ping, geld, pasjes die het niet deden, klanten die vroegen om plaatjes, boze klanten en vriendelijk klanten die het echt meenden als ze zeiden nog een fijne avond gewenst!
Ja die had hij het liefst dat je echt voelde dat iemand het meende wat hij of zij zei!
Maar het merendeel interesseerde het niets dat jij achter die kassa een mens was.
Jengelende kinderen die zeurden om voetbalplaatjes, rukkend aan zijn mouw. Gek werd hij van kinderen. Huilende jengelende kinderen, de hele dag door, nacht door, een jaar lang al een kind en vader, en geen goede opleiding hoe nu verder.
En zijn vriendin, moeder van hun kind, ging ze vreemd ze deed zo vaag de laatste tijd?
Hij wist het niet meer, hij wist niet meer hoe verder, hij kon niet meer maar ze hadden het geld nodig en er was geen werk. Geen ander werk voorlopig dan, toch? Zei zijn vriendin.

Op een dag, toen de regen met bakken uit de hemel kwam, hij liep een straatje om, en nog een, hij wilde niet meer, niet dit alles, hij zou blij moeten zijn en gelukkig, ze wilde nu een hond.
Met hun kind nog een hond erbij.

Ging ze nu vreemd of niet, hij wist het niet meer, de regen droop van zijn haren in zijn jaskraag.
Hij liep wat rond en kwam een uur te laat op zijn werk aan.

Met zijn natte haren kroop hij achter de kassa, mensen keken hem vreemd aan, het haar droop van de regen, drup drup, maar het interesseerde hem niets meer.

Wilt u nog voetbalplaatjes, of waltdisney punten, of efteling punten, of heeft u een bonus kaart of een airmiles of wilt u zegeltjes?
Zeg het maar hoor zei hij mierezoetjes, uiterste vriendelijk tegen de klanten.

Men keek hem bevreemd aan, efteling dat is al geweest zei het kind voor de kassa, ze stak haar tong uit tegen hem, ik vind jou lekker dom!

Hij werd boos, woest!

Een rood waas kwam voor zijn ogen, hij stond op en pakte zijn rugzak, hieruit pakte hij het geweer en schoot, eerst het kind, toen de klanten achter de kassa’s en toen liep hij rustig de winkel door.
Hij schoot alles dat bewoog.
Wat een rust ineens, wat een rust, zalig.
Fluitend pakte hij zijn rugzak weer in en liep de winkel uit.

Morgen zou hij zijn ontslag indienen dit ging niet meer zo namelijk.

 

©AngelWings

 

Laat meer zien

Gerelateerde verhalen

Bekijk ook
Close
Back to top button
Close

Een Adblocker gedecteerd

Je gebruikt een adblocker, zet deze uit om de hosting van de website te ondersteunen