Korte Verhalen

Ze had een wonderlijk mooie poes.

Featured Image

Ze had een wonderlijk mooie poes.
Mano was uitgenodigd bij de knappe dame die avond.
Ze was uiterst aantrekkelijk, dat had Mano al wel gezien.
Ze hadden al enkele uren met elkaar gepraat over allerlei en telkens dacht hij; “Wat een aantrekkelijke vrouw is zij”. Misschien flirte ze met hem, aan haar ogen te zien en de pretlichtjes daarin, meende hij toch wel dat ze enige interesse had. Heb je zin in een wijntje, vroeg ze glimlachend aan hem.
Waarom ook niet, de avond was nog jong.
Ze schonk twee wijnglazen in met rode wijn.
Het was laat, later dan laat en eindelijk, mocht hij blikken werpen op haar lieftalligheid.
Ze had een wonderlijk mooie poes.
Nog nooit had hij zoiets aanschouwt.
Prachtig zacht aandoende haren die opblonken bij elke lichtflakkering van de brandende kaars. Het leek wel zijde.
Zo zacht en lieflijk, hij wilde haar aanraken daar.
Hij kon zich nauwelijks inhouden.
Het leek wel goud dat er blonk.
Ooit had hij een foto gezien van een Arabisch paard dat leek te bestaan uit goud, zo leek hem dit ook toe.
Zou hij het haar vragen?
Mag ik dat aanraken?
Vind je dat wel goed?
Hij zuchte eens diep, vol verlangen keek hij naar haar…
Wat een schoonheid was ze toch.
Hij zou veel aan haar kunnen verdienen.
Zeker wel.
Hij zou haar laten zien, aan velen.
Hoe kon hij ook anders, dit mocht hij niet verloren laten gaan in een achterkamertje natuurlijk.
Dit moesten mensen zien en mogen ervaren!
Plots raakte hij haar aan, ze spon ervan, haar rug kronkelde wat omhoog, zodat hij haar daar kon aanraken.
De rillingen liepen hem over zijn rug, dit was waarvoor hij gekomen was.
Nogmaals raakte hij haar aan, en masseerde haar.
Haar groene ogen keken hem aan, diepgaand, doordringend ook. Er was een klik dat wist hij zeker, dat was enkel goed voor hem.
Hoeveel vraag je ervoor vroeg Mano nadenkend.
Hij streelde haar zachtjes.
Oh 2000 euro zei ze liefjes, ze glimlachte weer naar hem.
Met haar prachtige stralende lach.
Hmmz bromde hij, dat had hij er wel voor over.
Het kon hem niets schelen hoe duur ze was.
Hij moest en zou haar hebben en wel nu meteen!
Hij rekende af en nam de poes in ontvangst, hij kreeg nog een stamboom mee en wat papieren.
Hij was een gelukkig man, met deze bijzondere poes kon hij het ras verder uitfokken tot een nog beter en perfecter ras dan het nu al was.
Ronkend klom de poes kroelend tegen zijn broekspijpen aan.
Kom maar meisje, zei hij ademloos en hij tilde haar op om haar in het reismandje te doen.
Dank je wel zei hij tegen de inmiddels voormalige eigenaresse.
Hij was nu de eigenaar van deze prachtige zijdeachtige goudkleurige poes!
©AngelWings

Laat meer zien

Gerelateerde verhalen

Bekijk ook
Close
Back to top button
Close

Een Adblocker gedecteerd

Je gebruikt een adblocker, zet deze uit om de hosting van de website te ondersteunen