Tijdloos
Hij had een goede deal gesloten.
Via een online verkoopwebsite, had Henk-Jan een vrachtwagen vol luxe horloges gekocht.
Ze waren prachtig en goedkoop. Henk-Jan was er enorm blij mee.
Hij zou ze verkopen op de markt en wist zeker dat hij ze voor een goede prijs kon verkopen.
Goedlopende tikkende klokjes, met prachtige krokodillenleren bandjes, met zachte kalfsleren bandjes, met gemasseerde koeienhuiden bandjes, met koeienhuiden van koeien die jarenlang flink aan de wisky waren geweest, glimmend en glanzend ruikend leer, echt leer!
Met strass steentjes voor de dames, met geslepen glas rondom, voor de heren.
Goud en zilver, wat er blonk, in alle kleuren en maten.
De verkoper kwam waarschijnlijk uit Egypte, die kant op in ieder geval en de uitstraling van de klokjes had ook wel iets exotisch.
De goede man had hem alles verkocht, en dit voor een minimale prijs.
Erg aardig van hem, vond Henk-Jan.
De verkoper was een best nog knappe man met een baardje en een lang wit overhemd aan.
Hij had slippers gedragen en een soort pyamabroek.
Henk-Jan kon de lading zo overhevelen, van de witte vrachtwagen van de eigenaar, naar zijn eigen vrachtwagen.
Hij zou winst maken in ieder geval.
Op zaterdagochtend stond Henk-Jan bij zijn kraampje zijn nieuwe horloges te verkopen. Het was druk, onvoorstelbaar druk zelfs.
Henk-Jan verkocht de horloges later voor nog hogere prijzen want, de horloges liepen als een trein.
Nog nooit had hij zo druk verkocht namelijk.
En aan het einde van een lange dag, was zijn kraam leeg en Henk-Jan steenrijk.
Vol goede moed ging hij op huis aan, naar zijn vrouw en kinderen.
Met een grote lading geld in tassen in zijn vrachtwagen.
Thuisgekomen nam hij zijn tassen vol geld mee naar binnen waar zijn vrouw hem gelukkig en liefdevol aankeek.
Oh Henk-Jan….Oh Henk-Jan dan toch..is dit alles voor ons?
Ja vrouw! Dit is nu alles van ons. Verklaarde Henk-Jan vol trots.
De kinderen lagen al op bed en gezamelijk nestelden zij zich op de bank voor de televisie.
In zijn broekzak knisperde een stukje papier.
Henk-Jan nam het uit zijn broekzak en vouwde het papiertje recht.
Dat behoorde bij de horloges wist hij nog, de verkoper had gezegd dat hij dit maar moest doornemen na de verkoop.
Nou dat zou hij dan gaan doen.
Zijn vrouw had hem net een biertje gebracht en het nieuws opgezet.
Henk-Jan nam een slokje van het frisse koele biertje en las het papiertje eens door.
Allerlei vreemde tekentjes stonden op het papiertje.
Onderaan stond een tekentje dat hem ergens wel bekend voorkwam.
Maar waarvan wist hij zo gauw niet. Er stond een tijd aangegeven… 20:00 uur, en daarna Allah Akbar….
Oh Henk-Jan kijk eens gauw…riep zijn vrouw verschrikt uit. Ze wees naar de televisie.
In de omgeving van hun stad waren er mensen ontploft, zomaar ineens vanuit het niets.
Als verdoofd staarde Henk-Jan naar het papiertje in zijn hand.
20:00uur…. Allah Akbar en dat teken dat was van Isis…
Wat had hij verkocht…
Angel-Wings.nl
