Korte Verhalen

Relaxt weekend!

Featured Image

Relaxt weekend!

Photobucket

De hele week had hij hard gewerkt, eindelijk weekend.
Zijn auto volgeladen met kratten bier, toog hij naar zijn appartement.
De muziek ging vol uit, ‘’Bassseuh’’! Joelde hij uit, terwijl hij de kratten in zijn keukentje opstapelde.
Zo ff snel een maaltijdje in de magne, hups.
Headbangend pleurde hij zijn lijf neer op de bank met een bord in zijn hand.
Zoow weekend, eindelijk. Pfffffff, smakkend at hij van zijn bord en lachtte om een programma op tv.
Een uurtje later had hij zijn halve krat bier al leeg en zat hij zichzelf behoorlijk op te fokken achter zijn pc’tje. ‘’Die vuile vieze pisnicht’’, mopperde hij uit. Hij streek eens door zijn blonde korte kuif.
Het bloed steeg hem naar zijn kop. Scheldend op een figuur in een chatroom en een krat bier verder, kreeg hij weer eens honger en wilde hij een patatje halen bij de snackbar om de hoek.

Hij trok zijn leren jack aan en zijn oude gympen en strompelde de trap af. Amsterdam, …allerlei types liepen langs hem heen, ergens naar toe, maakte het uit waar naar toe?
Het was laat op de avond, maar hier was het altijd druk.

Ook bij de snackbar was het druk, en hij bestelde een patatje oorlog.
Naast hem stond een opgeschoten knul, die hem aanstootte. “Kun je niet uitkijken”, gromde hij.
De knul keek hem kwaad aan, “Wat mot je man”, “hou je bek ofzo”, en hij at verder met zijn bak patat. Maar even later zat zijn gezicht in de bak inclu mayo en kreeg hij nog een slag op de koop toe op zijn kaaklijn.
Het was weer eens zover, Aaron had het weer, de kick om te moeten vechten, omdat hij zich soms even uit moest leven als dingen niet zo liepen als hij graag zag.

Hij kreeg zelf ook een paar klappen, van de knul met mayo op zijn gezicht, maar de eigenaar van de snackbar gooide hem aan zijn kraag de zaak uit, waar de politie al op hem stond te wachten.
“Blijf van me af schooiers’, schreeuwde hij uit. Maar zonder pardon kreeg hij een bon en een fikse waarschuwing en de agent maande hem tot rust, omdat hij anders die nacht wel even mee mocht de cel in.

Nu daar had Aaron niet veel zin in en al snel koos hij het hazepad.
Hij liep snel een zijsteeg in waar het nogal donker was, en wilde al omkeren. Maar hij wist even niet meer waar hij zich bevond, het was ineens aardedonker. De lantaarnpaal gaf geen licht meer, vast plots uitgegaan toevallig, toen hij er langs liep. Had hij weer.
“Verdomd”vloekte hij. Hij streek nog eens door zijn blonde kuif. Voor hem zag hij een vage schaduw, “fuck”mompelde Aaron. “WTF, is dit”, langs zijn jas schoof iets naast hem, hij hoorde iemand hijgen, en een stinkende adem, drong door tot in zijn neusgaten. Walgelijk wat was dit?
Aaron keek om zich heen, maar kon niets onderscheiden. ‘’Wie ben je man’’! Hij duwde om zich heen.
Zijn vingers raakten een koud glibberig iets, “Aargh”riep hij uit en deinste achteruit.
Hij keek in roodachtige ogen die hem aanstaarden van zeer nabij. ‘’Raargh Helpppppppp’’, het angstzweet brak Aaron uit. ‘’Oh My God’’!Help me”!. Hij werd plots vastgegrepen door ijzersterke armen, en de stank was niet te harden, kille armen om hem heen, ze knepen zijn borstkas samen, hij vocht en vocht en sloeg maar om zich heen, hij trapte waar hij maar kon. Wat het ook was, maar hij liet zich echt niet zomaar klein krijgen, kom zeg!
Ineens kreeg hij een stroomschok in zijn lichaam en viel hij neer op de straatstenen, hij viel en viel en viel en alles werd zwart om hem heen.
Na enige uren toen hij bijkwam zag hij enkel nog oranje achtige rode dansende vlammen om zich heen. “Waa…aar ben ikkk….?”, riep hij uit.
Voor hem lachte iemand, een brommerig geluid en toen hij keek puilden zijn ogen uit van angst.
Mijn god wat was dat voor een wezen en waar was hij.
“Helpppppppppppp moeder”, riep hij uit. Het wezen lachte nogmaals hard en stak even met een flinke riek in zijn kont. “Hmm, dus je weet niet waar je bent hé? Kun je dat niet raden Aaron?”.

Lees dit ook eens:  Een  nieuw begin op aarde.

‘Op wie lijk ik, vertel eens!’ Het wezen lachte zijn donderende lach en de hele grond leek te gaan trillen alsof er een aardbeving ofzo kwam.
“Eh ja, je lijkt op eh, die duivel, je weet wel, verdomme wat doe ik hier man! Ik wil naar huis!”.

“Je mag zo naar huis, jij, maar even een praatje”.
“Praatje, gatverdamme man ik wil niet met je praten, je bent vast een verkleed figuur enzo die mij erbij wil lappen, is dit candid camera ofzo!” Aaron schreeuwde het uit, hij werd nu echt pas woedend hé!
Ook al was dit dan de duivel, dat kon hem geen reet schelen nml. Hij wilde naar huis, lekker schelden op een chatroom en gewoon lekker een duveltje drinken. Maar niet met dit stinkwezen! Gatver wat een lucht had die gast om zich heen zeg! Niet normaal meer!
Het monster voor hem lachte hem vriendelijk toe, en vlak voor zijn gezicht blies hij nog even wat stinkende adem in zijn gezicht, “zo stinkt het? Vind je ?”, “Hahahahahahahahaha”. ‘Weet je als jij zo doorgaat Aaron lieverdje, dan zul je deze stank je onleven lang nog gaan ruiken, het is maar dat je het weet. Je doet me zo denken aan mijn zoon’. “Maar hij is op vakantie en ik heb eigenlijk een vervanger nodig in de hel en ik vind je er wel een goeie voor, dus van mij mag je zo doorgaan!” De duivel lachte zich een kriek en sloeg zichzelf op zijn harige dijbenen.
Aaron slikte hoorbaar, ‘hoezo eh’?
“ Oh, niets gewoon”. Ik waarschuw je alleen maar, meer niet hoor, mij maakt het niet uit nml’’.
‘’Het is elk weekend raak met jou, en als jij je niet leert beheersen dan is het niet zo moeilijk allemaal”. De duivel stak een fikse joint aan van vurige kwaliteit uiteraard.

Gul bood hij Aaron ook een trekje aan, die hij gulzig tot zich nam, want ja stel je voor, wat je nooit meemaakte moest je toch eens proberen, dus.
Aaron sloeg bijna te pletter achterover na de teug aan de joint, fuck man fuck wat is dit voor rommel het lijkt wel…

“Whiskey”? Lachte de duivel. ‘Dit is inderdaad de whiskey, onder de wiet in de hel dat klopt. Heftig spul hé?” Bwahahahahahahahaha, brulde de duivel weer.
Aaron zag sterretjes voor zijn ogen, man dit was mega sterk spul daar kon hij niet tegenop. Dit was, wowwwwwww tering heftig, hij werd geheel slap over zijn lichaam.
Hij kon er niet om lachen. Het voelde angstaanjagend griezelig aan, hij wilde…hij…
“Eh ik zal het nooit meer doen, mompelde hij slomig, echt nooit meer’’.’’ Ik beloof plechtig dat ik ‘, en hij stak zijn hand omhoog en sloot zijn ogen, ik zal, hu …t nooimeerdoennnnnnnnnnn….’’!
“Eggg waahhnie”…..

 

Kokhalsend werd Aaron wakker, misselijk was hij als een kat.
Hij keek om zich heen en zag de welbekende cel, hij was weer opgepakt door de politie?
De deur naar zijn cel ging open, en een agent gaf hem zijn jas.
“Zo je kunt weer gaan, enne niet weer van die zware zooi op zak hebben hé?”. Zware zooi, waar had die gast het over, wat was er gebeurd?
Hij dacht weer aan die steeg, en hij zag dat wezen weer voor zich.
De duivel. “De duivel”! Riep hij uit, waar is hij?”

De agent lachte, “Ha na dat spul zul je nog wel even de weg kwijt zijn broer.
Wegwezen jij”.
In de hal kreeg hij zijn horloge terug en zijn portemonnee.
De agent liet hem uit bij de deur en Aaron draaide zich om, “Ik heb een beetje last van mijn anus eh”? Vragend kijkt hij de agent aan.
De adem van de agent walmt hem tegemoet.
Stinkende tering wat een lucht, wat een putlucht allemachtig net die duivel.
Verbaast kijk Aaron de agent aan.
De agent glimlacht vriendelijk, “Ik zei al sterk spul hé?”

 

©AngelWings

 

 

Laat meer zien

Gerelateerde verhalen

Bekijk ook
Close
Back to top button
Close

Een Adblocker gedecteerd

Je gebruikt een adblocker, zet deze uit om de hosting van de website te ondersteunen