Angel-Wings

Pasen

Featured Image

Paashazen

Jaren geleden, vlak voor Pasen, wandelden mijn moeder en ik, met de kleine boy in de kinderwagen, richting het winkelcentrum.
Even gezellig shoppen samen.

In het winkelcentrum bleek het erg gezellig te zijn. Muziekbandjes speelden er lustig op los.
Bij één band bleven wij staan luisteren en kijken.
Mijn moeder en ik hadden een weergaloze vage kijk op humor.
Dat was ons wel toevertrouwd althans,…
De groep mannen voor ons waren verkleed als paashaas.

Ik slikte een keer iets weg uit mijn keel en durfde mijn moeder niet aan te kijken.
Ook zij had hetzelfde gevoel, zo bleek even later, door een gesmoorde snik naast mij.
Hierop keek ik haar aan en zag dat ze zowat stikte van het lachen.
Werkelijk om een groep volwassen kerels te zien staan in een paashaaspakje,.. Hmmz.
Ze speelden heus leuk hoor, daar niet van.
Eén man voelde zich duidelijk erg bekeken en volgens ons was hij echt niet van plan geweest het pakje te gaan dragen, maar blijkbaar had iemand hem toch zover gekregen.
Hij zag onze enorme zelfbeheersing al op enige afstand aan, en zijn blik werd er één als een boer die lacht met kiespijn, alsof hij naar de slachtbank geleidt was.
Dit werkte uiteraard weer intens op onze lachspieren.
Ik durfde mijn moeder echt niet meer aan te kijken omdat ik dan in de slappe lach uit zou barsten en zij ook. Dat was zo sneu voor de mannen, die toch erg hun best deden natuurlijk.
Ondertussen veegden wij wat tranen weg, niet van verdriet, dat was overduidelijk.

Lees dit ook eens:  Het postkantoor

Tenslotte tot overmaat van ramp, begon de Saxofonist een rondje te draaien in zijn paashaaspakje, waarbij op zijn kont een grote witte dot zat.

Je kon ons werkelijk opvegen van de straat, gierend van het lachen, zijn wij verdergegaan en hebben de mannen verder met rust gelaten en onszelf ook.

©AngelWings
Net echt…

Lang geleden vlak voor Pasen, werd er iets leuks oid georganiseerd voor de kinderen in de wijk.
Een nichtje van mij wilde daar aan mee doen, dat was leuk namelijk, paaseitjes leggen.
Zij speelde dan voor paashaas en ze nam een vriendinnetje mee, welke ook in het paaspak werd gehezen.
De beide meisjes kwamen eerst nog bij ons langs, en het vriendinnetje was niet een knap meisje oid.
Ze had peenrode krul haren, vale blauwe oogjes die vanachter een brilmontuurtje de wereld bekeken. En tot overmaat van ramp had ze ook nog eens flinke konijnentandjes.
Toen ze het paashaaspakje aan had getrokken, stond ze voor ons te wippen gelijk een paashaas.
“Doe ik het goed”, vroeg ze aan mijn moeder. ”Ja hoor”, zei mijn moeder nog droog.
Ik zag weer die verdachte flonkering in mijn moeders ogen. En toen zei ik: “Ja, net echt hé, mam?”
We hebben ons omgedraaid van het lachen, echt evil dit.
Het arme kind heeft het gelukkig nooit geweten.

©AngelWings

Laat meer zien

Gerelateerde verhalen

Bekijk ook
Close
Back to top button
Close

Een Adblocker gedecteerd

Je gebruikt een adblocker, zet deze uit om de hosting van de website te ondersteunen