Internet gevaar

Al maanden lang, keek hij dagelijks op haar facebook.
Ze was zo mooi, prachtig gewoon, zo een knappe jonge vrouw had hij nog nooit eerder gezien zelfs.
Beeldschoon.
Ademloos las hij alles wat zij schreef, wat ze deed op een dag, hoe ze dacht over het leven, hoe ze reageerde op anderen zelfs.
Ja, ja hij had het zwaar te pakken.
Haar foto was zijn zelfs zijn bureaublad achtergrond.
Natuurlijk was ze onbereikbaar, dat begreep hij ook wel immers.
Maar dat deed niet eens terzake.
Want ergens maakte ze hem blij, gewoon blij door er te zijn, al was het maar ergens online.
Gewoon ergens dichtbij, ook al was dat ver weg.

Hij probeerde spitsvondig te reageren, op de zinnen, welke ze aan hem schreef.
Zelfs een smiley van haar verwarmde zijn hart.
Hoe was het mogelijk maar het was gewoonweg zo.

Ongelooflijk, als ze weer een foto plaatste van zichzelf en vaak gebeurde dat niet helaas, dan bekeek hij de foto lange lange tijd.
En dan werd de nieuwe foto weer zijn bureaubladachtergrond.

Ze schreef ook prachtige dichtsels.
Hunkerend naar meer, las hij alles wat ze schreef, zo puur, zo uit haar hart.
Het werd een beetje een dagtaak om zijn inbox te checken, naar berichtjes van haar.
En om er slim op te antwoorden, hij deed zich echt mooier voor dan hij was.
Hij was helemaal niet zo sportief als hij deed voorkomen.
Welnee hij lag meestal plat op de bank voor zijn tv als hij uit zijn werk kwam.
Maar omdat zij zelf wel op een sport zat, moest hij toch wel ergens zijn interesse vandaan halen en dat deed hij zogenaamd uit zijn eigen interesse voor sport.
Maar die had hij totaal niet zelfs.

De mooie foto’s die hij plaatste op haar facebook, ach die vond hij gewoon online en bij alles wat hij zag online dacht hij aan haar.

Hij mailde haar prachtige dichtsels, romantische, liefdevolle, passievolle, woorden over alles in het leven.
En zij, zij vond het prachtig, dat zag hij wel aan de smileys die ze weer terug zond naar hem.
Oh dan genoot hij toch zo.
God wat was ze toch mooi.

Haar gedichten sloeg hij op, allemaal en hij las ze telkens weer opnieuw.
Als hij toch zo’n vriendin kon krijgen, zo een mooie vrouw.
Dan was hij de koning te rijk!

Op een dag trok hij zijn stoute cyberschoenen aan en vroeg aan haar of ze misschien msn had.
Nu die had zij wel.
Met een kloppend hart opende hij zijn msn en ja, zie ze had hem toegevoegd.
Wauw…zijn dag kon niet meer stuk.
Geanimeerd begonnen ze een gesprek, af en toe moest hij zijn hersenpan wel overwerk laten doen, aangezien zij nogal spitsvondig was en hij in het echt eigenlijk helemaal niet zo.
Maar hij kwam er goed mee weg, af en toe moest hij wat te drinken halen en soms ging de telefoon over.
Hij scheen nogal een druk bezet man zo over de ether!
In deze zelfverzonnen pauzes, bedacht hij dan enkele prachtige volzinnen.
Welke hij in No time op msn plakte vanuit zijn kladblokje.
Zelfs tijdens werktijd bedacht hij op de meest vreemde momenten gewoonweg geweldige opmerkingen.
En deze mailde hij dan naar zijn inbox thuis.

later op de avond kon hij deze dan weer gebruiken.

Na een jaartje of 2, en dagelijkse gesprekjes over en weer…durfde hij het aan om haar eens mee uit te vragen.
Het was al enkele malen tot een erotisch gesprek gekomen op msn…en hij wilde wel eens meer van haar proeven dan enkel de getypte woorden in cyberspace.
Er moest hem nog wel iets van het hart, want tijdens zijn zoektocht online had hij toch mooi een gedicht gevonden die zij zogenaamd geschreven zou hebben.
Maar dat was toch echt niet waar.

Nee, dat was hem wel duidelijk inmiddels, maar de erotische msn gesprekken inclu cam, zeiden hem wel genoeg en hij vergaf het haar al bij voorbaat.
Hij begon er over op msn, het gedicht, dat wuifde ze al snel weg.
Je moet niet alles geloven hoor wat ik schrijf.
Een smiley was zijn beloning voor al die jaren wachten.
Ach hij nam het haar ook niet kwalijk.
Zo beeldschoon als zij was.

Of hij haar mocht bellen misschien, of afspreken?
Hm…zei ze nadenkend, het bleef wel even stil aan de andere kant.
Gelukkig,… ze had even telefoon, zei ze.
Hij wachte wel even…

BRB tikte ze in.
Prima.

Hij nam een slok van zijn koele biertje.
Het hart zat hem inmiddels in zijn keel, hij had het gedurft haar vragen om uit te gaan, haar nr!
Stel dat ze nee zei?
Misschien moest ze nadenken?

Plots was ze offline.
Even wist hij niet hoe hij het had.

Offline?
Hoezo?

Ze kwam ook niet meer online.
Nooit meer!

Wat er gebeurd was wist hij niet, en daar kwam hij ook nooit achter.
Haar facebook account was gesloten.
Hij voelde zich diep gekwetst.
Twee jaar lang…
2 jaar lang.

Na enkele maanden, kreeg hij een nieuwe collega, een leuke vlotte vent met wapperende handjes.
Hij kreeg een aantal malen een flinke knipoog van hem en verbaast keek hij hem aan.

Ik ben niet van die kant hoor, zei hij droog.

Oh nou op msn, zei je wel iets heel anders.
Zei de collega vriendelijk.
Verbaast keek hij hem aan.
Hoe bedoel je dat?
Op msn, ik heb jou helemaal niet op msn????
Ik ken jou niet eens.

Jawel hoor schatje. En weer volgde er een vette knipoog.
Hij greep zijn nieuwe collega bij zijn colbertje en kneep hem bijna zijn keel dicht.
Wat bedoel je hiermee, siste hij.
WAT msn, ik heb jou niet op msn man…wat bazel je.

Ho ho wacht, eergisteren heb je wel meer laten zien via je webcam schatje!
Ik weet hoe je daaronder geschapen bent en ik ben er niet vies van begrijp je?

Wat, verbaast viel hij neer op zijn stoel, hoe bedoel je dit?
Hij begreep er niets meer van.
Zijn nieuwe collega vertelde hem over zijn facebook account, Amore amigo, welke echt niet van hem was.
Zijn nieuwe collega liet het hem zien, zijn zg account op facebook, met tranen die in zijn ogen branden zag hij hoe er allemaal foto’s van hem op stonden.
En een link naar een internet site, waar men filmpjes kon bekijken voor homofiele mannen.

De collega legde hem uit, terwijl hij daar als verdoofd zat, hoe dit misschien heeft kunnen gebeuren.
De webcam haperde inderdaad wel eens en het kon zijn dat iemand hem opgenomen had via zijn webcam.
En dit uitzond via die website, er misschien wel geld aan verdiende zelfs.

Wie het was, wist hij niet, maar wel dat HIJ hem had verteld van de nieuwe baan, op kantoor en dat de nieuwe collega hierop dankbaar gebruik had gemaakt van dit aanbod.

Zij had het gedaan, hij wist het, het waren de filmpjes met haar.
Hij zag ze later die avond, vol ongeloof zag hij zichzelf.
Tegen haar, voor haar, na 2 jaar!
Hij was kapot, het account op facebook was zo fake.
Zo nep iemand deed alsof hij dit was.
Wie was het?
Wie was zij?
Was ze wel een zij…bestond ze wel echt?

Maanden na de aangifte, bleek een oudcollega hem dit geflikt te hebben, na zijn ontslag en de promotie die erop volgde voor hem, was voor de oud collega de maat vol.
De wraak was erg zoet.
Te zoet…
Hij was erin geluist zoals zovelen tegenwoordig.

AngelWings