Dat krijg je er nu van!
Dat krijg je er nu van!
Ze waren al jaren samen, en waren gek met elkaar. Zij mocht hem graag wat plagen.
Hij was serieus en een goede tegenhanger voor haar kwikzilveren geest.
Soms baalde hij wel van haar plagerijen, want hij kon er niet zo goed mee om gaan. Maar hij vergaf haar alles, omdat hij van haar hield.
Van haar gulle lach, en mooie twinkelende ogen. En na verloop van jaren werd het plagen niets minder.
Ze bleef maar doorgaan, en soms leek ze net een kleine duivelin. De ene keer hing ze een emmer water boven de douchedeur.
Dan sprong ze keihard op zijn bed, terwijl hij nog diep in dromenland lag. Dan weer belde ze hem op met een verdraaide stem en wilde ze hem versieren.
Terwijl hij zo trouw was als een hond, en hij er nooit intrapte, gelukkig maar want wat zou ze dan verzinnen?
Ze haalde de gekste dingen met hem uit. Zo ook een keer dat ze hem vertelde dat ze zwanger was, en hij haar hoog op tilde in de lucht.
Waarna zij snikkend van het lachen opeens zei dat het niet waar was. Hij had de tranen in zijn ogen gehad.
Of toen ze zijn moeder, die zij niet zo graag mocht, zout in haar thee had gedaan, natuurlijk was dat zogenaamd per ongeluk, maar hij zag de twinkeling in haar ogen die hem al vertelde dat ze loog. of toen ze een kattendrol uit de kattenbak had geschept en in zijn moeders tasje had gestopt. Zogenaamd had de kat het gedaan, maar ook hier weer waren het de twinkeltjes in haar mooie ogen die hem vertelden dat ze het alweer met opzet had gedaan.
Zijn moeder had haar tasje meteen in de vuilnisbak gegooit. Die wilde ze nooit meer gebruiken nml.
Nee het viel niet mee, zo’n vrouwtje te hebben als hij had. Maar goed, ze was nu eenmaal zo en het zat in haar genen blijkbaar want haar grootmoeder kon er volgens december familie verhalen ook heel wat van.
Die had grootvader laten hemelen door hem midden in de nacht de stuipen op het lijf te jagen door een wit laken over haarzelf heen te hangen en hem keihard wakker te schreeuwen.
Hij was er helaas in gebleven.
En grootmoeder volgde al snel hierna, want er viel niets meer te plagen, dus vond ze er niets meer aan blijkbaar.
Op een dag trok hij zijn broek aan en had zij zijn broekspijpen dichtgenaaid, zijn andere broeken waren naar de stomerij dus had hij wel een uur nodig om alles weer los te tornen en kwam hij veels te laat op zijn werk, en leg dat maar eens uit aan je baas dat je zo’n vrouw hebt.
Natuurlijk lachte zijn baas er hartelijk om, en zijn collega’s ook.
Zo ook zijn beste kantoor maat die een ideetje had. Hij zei ik heb iets voor je. Echt bizar dingetje om te zien.
Ik zou haar eens flink terugpakken jongen dan weet ze wat ze je aan doet elke keer.
Uit zijn aktenkoffertje haalde hij een klein zwart harig dingetje.
kijk,…zei hij, hij klikte op het lijfje en daar waggelde het net echt lijkende spinnen geval heen, maar zei hij, kijk!
Hij plakte het ding op de muur en waarempel het spinnetje wandelde gewoon naar boven langs de muur.
Man dat is prachtig!
Nou hij mocht hem lenen! Voor zijn stoute vrouwtje.
Zo gezegd zo gedaan. Hij verkneukelde zich al, om te horen hoe zij zou reageren, want ze was doodsbang voor spinnen nml.
Maar die avond kwam er niets van, hij dacht er even niet aan, omdat ze hem opwachte in een lekker dun gevalletje en zij de hele avond doorbrachten in de slaapkamer, ja daar heb je geen spin bij nodig.
De volgende dag had hij ook geen tijd om het kleinnood uit te proberen, en de dag erna ook niet.
Hij was het al bijna weer vergeten.
Hij zat op zijn kantoor toen ze hem belde, haar auto was kapot, of ze zijn auto mocht lenen.
Prima geen probleem, ze moest nml een eind rijden die dag en zou de auto dus komen halen, zodat hij later met de bus terug naar huis kon gaan.
Ze stapte in de auto en reed een eind op weg, richting een andere stad. Ze klikte de radio aan, en begon te zingen.
Vol uit zong ze mee met muziek op de radio. Lachend keek ze om zich heen, wat was het een mooie dag.
De zon scheen en de lammeren liepen te dartelen in de wei achter hun wollige moeders aan.
Heerlijk voelde zij zich. Ze pakte een sigaretje uit haar jas zak en zocht naar een aansteker, die ze niet kon vinden.
Ze voelde in het dashboard en daar viel iets harigs op de grond, het begon te waggelen in de auto en ze schreeuwde het uit van schrik.
Aarghhhhhhhhh!!!!!!!
De auto maakte een flinke zwiepert en….
De telefoon ging op kantoor, of meneer de Zwart even naar de receptie wilde komen beneden, er waren agenten die hem wilden spreken.
Zenuwachtig stond hij voor hen, op de begane grond.
En hoorde het vreselijke nieuws aan. Zijn lieve ondeugende vrouwtje was verongelukt die dag.
Toen hij na een week de spullen uit de auto kon ophalen, zag hij het liggen, het harige kleine zwarte dingetje.
Vol afgrijzen keek hij er naar.
Dat krijg je er nu van….
Geschreven door AngelWings
