Korte Verhalen

Buurman

Featured Image

Photobucket
Buurman Zaliger

De buurman was een chagrijn. Hij mopperde op alles wat maar leefde. Al was het maar een vlieg, die het waagde om op de rand van zijn kop koffie te gaan zitten. Hij was inmiddels in de 70 aanbeland en zijn vrouw had werkelijk geen leven bij hem. Ze stond krom van de zorgen, en om hem te ontlopen, maakte ze 3d kaartjes en vulde zo haar dag, in een kamertje op zolder. Af en toe kwam ze stram de trappen af, om een bak koffie te zetten en om hem zijn sloffen aan te bieden en hem met rust te laten. Wat eerder inhield dat zij ervoor zorgde, dat hij haar met rust liet. Zij was tien jaar jonger dan hij was en kinderen hadden ze nooit gehad. Omdat hij dat natuurlijk niet wilde. Nu kregen ze nieuwe buren, en die waren hem echt een doorn in het oog, want het waren van die buitenlandse mensen en die kinderen waren in zijn ogen, enorm lastig! De hele dag loerde buurman uit het raam om die kinderen te betrappen op iets, wat niet door de beugel kon. En nu waren de beugels in buurman’s ogen nogal krap. Om elk wissewasje belde hij de politie op. En telkens stond er even later een politiebusje voor op straat, om weer bij de buren aan te bellen, over het een of ander probleem dat was geconstateerd door de buurt. Namen werden niet genoemd. Buurman lachte dan zijn speciale lachje, vooral als hij zag hoe beteuterd die buitenlandse moeder keek als ze de agenten weer uit liet. Ergens was het wel een wrede man. Zijn vrouw echter, kwam in contact met de nieuwe buren en dat stond hem niet aan, dat zij zich verwaardigde om, om te gaan met ”dat volk”. Er ontstonden dan ook ruzies om niets en hij werd nog narriger dan hij al was. Maar zijn vrouw trok zich weinig aan van zijn gezeur, want het had toch geen zin. Of ze nu rechtsaf sloeg, of linksaf…Ruzie maakte hij toch wel. Dus ze genoot van de bezoekjes, die de buurkinderen stiekem maakten, als buurman zijn middagdutje deed en zij onbelemmerd in de bijkeuken van buurvrouw een lekkernij kregen. Op een dag echter kwam buurman eerder zijn bed uit, omdat hij niet kon slapen en ontmoette zo een buurkind kind dat hem met grote bange ogen aanstaarde. Hij was laaiend. Dat, het in zijn keuken rondstruinde en in zijn huis. En hij schold op het arme kind. Ze rende huilend naar haar huis, één deur verderop. Twee weken later overleed buurman plots aan een hartkwaalen niemand was er eerlijk gezegd erg rouwig om. Zijn vrouw werd vrolijker dan ooit tevoren en genoot van de nieuwe contacten die ze op deed via buurtgenoten en een 3d kaartclub waar ze sinds kort naar toe ging in een bejaardensoos in de buurt. Het buurmeisje vergezelde ”tante”vaak naar het wijkgebouw en er ontstond een fijn contact tussen die twee. Naarmate de jaren verstreken werd ook het buurmeisje groter en trouwde. En op een dag mocht “Tante”op kraamvisite komen bij het voormalig buurkind. “Tante”kwam binnen en werd neergezet in een grote pluchen bank en kreeg heerlijke thee. En na een korte tijd werd de kleine boreling opgehaald om te laten zien aan “tante”, tante opende haar armen om het jongetje in haar armen te ontvangen, …maar toen ze het kind in de armen nam, kreeg ze een schok. Ze keek naar het kind. Het keek haar aan met wijze oogjes, maar in die oogjes zag ze een blik van herkenning. Ze kreeg het warm en koud en ze keek nogmaals onderzoekend naar het pasgeboren kind. Op zijn wang, op dezelfde plek als buurman zaliger, had het kind een moedervlek, even groot en even grillig, als die van buurman zaliger. Een vermoeden bekroop haar…en dat vermoeden werd bevestigd toen na jaren een kleine peuter precies de weg wist in haar huis. Tjah buurman zaliger, karma kan hard zijn.

Laat meer zien

Gerelateerde verhalen

Bekijk ook
Close
Back to top button
Close

Een Adblocker gedecteerd

Je gebruikt een adblocker, zet deze uit om de hosting van de website te ondersteunen