Arme hond (Bambi)
Arme hond
Als klein meisje had ik een hekel aan die kleine pinscher hond van mijn oma.
Wat een naar akelig beest dat was.
Als ze hem aanhaalde dan kon ik dat beest wel kweniewat!
Vast jaloers oid?
Geen idee, maar het dier was een leuk onderwerp om te gebruiken voor mijn onderzoekende aard.
Het was een soort ontdek object geworden.
Mijn oma moest meermalen de hond uit de meterkast halen. Ze was hem dan ineens kwijt en waar hij was, ik wist van niks en hield wijselijk mijn mond.
Met grote onschuldige ogen keek ik haar dan aan en schudde ontkennend van nee!
Maar uiteindelijk zat het arme dier opgesloten in die meterkast van 80 bij 90 cm in het pikkedonker.
Ik was nog maar 4 jaar oud dus?
Heel soms als de melkboer langs kwam, dan moest ik natuurlijk, zul je net zien, een plasje doen. Maar oma stond dan bij de deur en waar moest ik zo snel?
Nou naast de bank dan maar.
Oma kwam binnen en ik wees naar het plasje op de grond.
Bembi daan zei ik voldaan en wees naar de hond.
Die flink op zijn falie kreeg, tot mijn grote kinderlijke genoegen.
Maar ook die truuk werkte na enige tijd niet meer helaas.
Natuurlijk was mijn oma dan wel boos op mij hoor als ik zo stout deed.
we gingen ook vaak naar het strand, met de hele familie echt heel gezellig.
Waar zijn ze gebleven?
En op een dag nam ik de hond mee het water in, sleur sleur, plons…geweldig grappig en leuk ik vermaakte mij prima.
De hond plofte met zijn minipootjes door het water, hahaha dat was funny zeg.
Toen duwde ik de hond kopje onder, allemaal belletjes, wauw nog leuker.
En nog een keer en nog een keer…tot een mevrouw mij boos aan keek wat ik aan het doen was.
Kwenie zei ik nog onschuldig.
Ze vertelde het tegen mijn familie, sindsdien ben ik het zwarte schaap, had ik maar niet Bambi onder water moeten duwen en verzuipen.
Mijn laatste schermutseling met de hond was dusdanig dat ik het arme dier erna met rust liet, want ik werd ook groter en boze mensen was niet iets wat leuk was maar, dit kan ik niemand onthouden.
Het was een verjaardagsfeest, de kamer zat vol met familie, allemaal erg gezellig en knusjes.
Een oom zag de hond voorbij komen en riep uit wat die hond toch had?
Uit zijn kontje stak recht naar achteren een potlood.
Wie had dat weer gedaan, ik natuurlijk.
Volgens mij wilde ik puntenslijpen oid.
Gelukkig heb ik het arme dier hierna nooit meer geplaagt.
