Volwassen Sprookjes

Ali Mama en haar veertig dochters.

Featured Image

Ali Mama en haar veertig dochters.

Ali Mama was al een oude vrouw, vol zorgen, over hoe ze konden overleven, in de woestijn.
Hoe ze aan eten kwamen, hoe ze haar dochters kon kleden en voeden, er ging geen dag voorbij, dat ze zich geen zorgen maakte.
En ondanks de hete zon, had zij niet alleen daar rimpels door maar voornamelijk door alle zorgen die zij had. Ze was al een oude vrouw, toen haar laatste dochter geboren werd, en toen was zij toch nog maar 60 jaar oud.
Ali Mama was ooit gestolen uit een harem, waar de oude verkoper Marmar haar bijzondere
Russisch-Azarbaïdjan’se schoonheid aanschouwde en haar direct verschalkte en op zijn ezel meenam richting zijn woestijndorp.

Veertig dochters had Ali Mama op de wereld gezet.
Toen zij 12 jaar was moest zij trouwen met de oude wellustige man Marmar, die haar alle kneepjes leerde van het spel der liefde, waar natuurlijk nooit sprake van was.
Die stinkende bebaarde geile bok in haar nachtstee, daar had Ali Mama nooit om gevraagd.
Hij stierf al spoedig omdat hij al erg oud was en teveel lust bezat, waarbij hij zijn jonge Ali Mama achterliet na een van zijn heftige seksuele truuks die hij ooit had geleerd in India.
Nu dan wist je het wel, over de kop, achterlangs, nu ja een heel gedoe, en hij was uiteindelijk gestikt, terwijl Ali Mama zich vol genot boog over zijn oude verweerde bebaarde geitenbaard.
Nu was Ali Mama een toen nog zeer onschuldig en lief meisje, en zij wist niet beter of hij was gestorven aan een natuurlijke dood.
In de woestijn dacht niemand daarover na, en dat moest je ook niet doen want daar was het veels te warm voor.
Maar de oude geile bok Marmar, liet zijn Ali Mama een huisje na met 5 slaapkamers en een grote woonkamer, een bijkeuken en een hal, een sik, een kale magere koe, 2 kippen en een ezel met een kar.
Al met al best veel voor een woestijn bewoner die koopman was geworden, ook al was hij de hele wereld afgereisd.
En Ali Mama bleef achter met haar twee kleine dochters en niemand die voor haar en haar kindertjes wilde zorgen.
Ali Mama moest natuurlijk ook eten en daarom, gingen des s’nachts de luiken toe, en de achterdeur wagenwijd open.
Al snel kwamen er vele mannen op bezoek bij Ali Mama, en leerde zij hen het liefdesspel zoals zij had geleerd van haar voormalige echtgenoot.
Nu was Ali Mama enorm vruchtbaar en God schoot zijn kindertjes maar uit over haar akkers.
Ali Mama werd de rijkste vrouw in het woestijn dorpje en geen vrouw die slecht over haar durfde te spreken want dan waren de mannen zo boos, dat zij hun dagloon, niet afgaven aan hun vrouw en kinderen.
Mannen waren toch al de baas daar dus wat hadden die vrouwen in te brengen?
Niets, helemaal niets enkel een aanrecht en een kale droge achtertuin, waar zij met pijn en moeite soms nog wat groenten konden kweken.
Ali Mama groeide uit tot een echte Mama, met een fikse voor en achterkant en de mannen waren stapeldol op haar. Natuurlijk betaalden ze haar mee in de onkosten voor alle dochters die zij ter wereld bracht.
Toch was dat nooit genoeg.
Zo wulps als Ali Mama was, haar dochters moesten een net huwelijk sluiten. Maar hoe kreeg zij deze mooie dochters aan de man, als niemand wist wie hun vaders waren in dat dorp?
Vele jongens wilden graag trouwen met een dochter van Ali Mama, maar voor hetzelfde geld, trouwden ze dan met hun halfzuster.
Kijk een neef en nicht dat was nog geen zonde, maar een halfzuster of broeder die samen, nee, nee niets ervan! Daar kwam niets van in.
Wat moest Ali Mama toch verzinnen om haar dochters een goed leven te bezorgen?
Veertig dochters, waaronder enkele tweelingen, beeldschoon, met zwarte amandelvormige ogen, sommigen zelfs blauw! Met prachtige gitzwarte lange haren, sommige met krullen, sommigen zo stijl dat het wel chinese pracht scheen, bijzonder mooie meiden, waar ieder zich de vingers bij af zou likken. Maar niemand mocht er aan komen, zelfs bijna niet naar kijken.
Ali Mama was ten einde raad, ooit kwam de dag dat zij heen zou gaan, en wie zou er voor haar prachtige dochters zorgen? De dochters konden prachtige kleden weven, dat stond als een paal boven water. Niemand kon dat zo goed als haar dochters. Ali Mama zelf kon totaal niet weven.
Maar de achterdeur stond altijd nog open, hoe oud ze ook was, de mannen wisten haar nog steeds te vinden.
Maar niemand raakte haar dochters aan, daarvoor hoefde zij geen enkele angst te hebben, vele mannen waren bang zelfs om de mooie meiden aan te raken, voor hetzelfde geld, had je zo incest en dat was ten strengste verboden daar in dat woestijndorp.
Ali Mama besloot dat ze iets moest doen en zo besloot ze tot een grote reis, op weg naar Perzië, om op zoek te gaan naar veertig mannen voor haar veertig dochters.
Zo gedacht zo gedaan, de mannen in het dorp waren ontroostbaar, of Ali Mama alsjeblieft terug zou komen, want ze zouden haar zo missen. Ali Mama glimlachte naar hen en zei dan: Als God het wil!
Gelijk als in een karavaan ging de optocht van start, een lange rij prachtige meiden, de een al wat ouder dan de eerstgeborene en de ander.
Maar dat deed niet terzake immers?
Uiteindelijk na vele hete dagen in de woestijn, kwamen zij aan in Perzië. Gelijk bij de grens was er een grote verrassing. Er was namelijk een dorpeling, Ali Baba en zijn veertig zonen.
Nu dat kwam goed uit.
Ali Mama klopte aan bij het huis van Ali Baba, en toen hij de deur opende en al die vrouwen zag, sprongen de tranen hem in de ogen.
Ai, ai….riep hij uit in zijn handen klappend van blijdschap.
Kijk hier, Allah heeft onze gebeden verhoord.
Veertig vrouwen voor mijn veertig zoons.
Juist zei Ali Mama toen, veertig mannen voor mijn veertig dochters.
Nu was Ali Baba enorm rijk en hij wilde alle dochters als zijn schoondochters aanvaarden, niet één uitgezonderd.
Het werd een vreselijk langdurig feest, veertig dagen en nachten lang, en elke dag sloot men een huwelijk af tussen een zoon van Ali Baba en een dochter van Ali Mama.
Ze werden enorm gelukkig allemaal.
Ali Baba met Ali Mama, want ze werden zomaar pardoes verliefd op elkaar, na veertig dagen en geef ze eens ongelijk?
De mannen in het dorpje in de woestijn bleven ongelukkig achter, maar wie kon dat wat schelen als je rijk was en in Perzië kon wonen in die tijden?
Daar was het veels te heet voor allemaal.
En ze leefden nog lang en gelukkig.

Lees dit ook eens:  Sneeuwwitje

©AngelWings

 

 

Laat meer zien

Gerelateerde verhalen

Bekijk ook
Close
Back to top button
Close

Een Adblocker gedecteerd

Je gebruikt een adblocker, zet deze uit om de hosting van de website te ondersteunen